Savaşı başlatanlar değil, barışı getirenler kazanır. Çünkü elinde çiçekle giden her zaman silahı yenebilir… Güler bir yüz, çok sinirlenen bir yüzü sakinleştirebilir… Barışı getirenler güler yüzlü insanlardır. Ve savaşı başlatanları da kendilerine benzetip barışı sevdirirler...

Gidecek bir yeri olmayanlar savaş çıkarır. Çünkü köşeye sıkıştıkları için kaçamazlar, adil bir yargılamayı kabul etmedikleri için elinde son kalan güçle adalet ve barış savunucularına karşı topyekun savaş açarlar. Sonunda savaşı kaybederler.
Ancak onlara o gücü veren kesimde onunla birlikte kaybeder.. Bir gücünün arkasında gitmek sizi o gücün esiri yapar. Sonunda o güç sizi yok eder. Bir ülkede farklı sesler çıkmıyorsa ve sesler ortak bir karar alamıyorsa o ülkede demokrasi göçmüştür yada hiç uğramamıştır... Savaşın kazanı olmaz ama kaybedeni çocuklar ve yoksullar olur. Oysa barış varlığını sürdürdü mü kazanan herkes olur.

Niyazi Koluş