ÇÜRÜK

• 9 Kasım 2018 Cuma 12:28:46

"Karşılıklı siperler arasındaki mesafe sekiz, on metre, yani ölüm muhakkak… Birinci siperdekilerin hiçbirisi kurtulamamacasına düşüyor, ikinci siperdekiler onların yerine geliyor, fakat ne kadar imrenilecek bir soğuk kanlılık ve tevekkülle biliyor musunuz?.. Öleni görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini de biliyor ve en ufak bir çekinme bile göstermiyor. Sarsılmak yok… Okuma bilenler Kuran’ı Kerim okuyor ve Cennet’e gitmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler Kelime-i Şahadet çekerek yürüyorlar. İşte bu Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren hayret ve tebrike değer bir örnektir. Emin olmalısınız ki, Çanakkale muharebesini kazandıran bu yüksek ruhtur." Mustafa Kemal Atatürk

Böyle bir ruha sahipti Türk evladı… Çanakkale savaşla geçilemediyse de masa başında geçildi. Ancak geldikleri gibi de gittiler… Yine Türk evladının göğsünü mermilere siper etme cesareti sayesinde İzmir’de denize döküldüler…

Askerlik kararı aldırırken Kasımpaşa Deniz Hastanesinde elimizde birer kâğıtla poliklinikleri dolaşıp onay alıyorduk. Biraz zayıfça delikanlı diyordu ki:
“Beni çürüğe çıkarttılar. Ben de tekrar başvuruda bulundum ve sağlam raporu alarak askere gitmeye çalışıyorum.”
“Başka işin yok mu?” dedi bir asker adayı. “Ne güzel yırtmışsın işte askerlikten!”
“Elimiz ayağımız tutuyor kardeşim!” dedi delikanlı. “Neden yapmayalım askerliğimizi!”

Askerliğim sırasında tabur komutanı binbaşı bir salonda askerlerin sorularını yanıtlıyordu. Sorunun ne olduğu aklımda kalmadı ama sağlıkla ilgili bir soru sormuştu askerin biri. Binbaşımız verdiği cevapta dediği konuyla ilgili olarak bir askerin çürüğe ayrıldığını söylemişti. “Aman aman… Bizden uzak olsun!” dercesine tepki gösterdi tüm askerler…

Bir eziklik, bir aşağılanma şeklinde düşünülürdü çürüğe ayrılmak… İktidarsızlık gibi bir şey olarak düşünülürdü sanki…

Askerliği bitirdikten sonra 40 yaşına kadar her yıl askerlik şubesine bilgi verilir. Yoklama denilen bu işlemi çalıştığımız şirket çalışanlarına birer form doldurtarak toplu olarak yapardı… Bir tarihte yine yoklama zamanı gelmiş ve panoya ilan asılmıştı…
“1954 ve daha sonra doğumlular için askerlik yoklaması…”
İçim bir hoş olmuştu o ilanı görünce. Çünkü ben 53 doğumluyum… Biraz içten biraz da şaka olsun diye yanımdaki arkadaşlara:
“Kendimi menopoz olmuş gibi hissediyorum!” demiştim…
Öylesine bir eziklik hissetmiştim yoklamadan da düştüğümü görünce…
Ama gerçekte askerliğe engel teşkil edecek bir rahatsızlığı olmadığı halde bir şekilde çürük raporu alanlar her halde:
“Onların cesareti varsa bizim de çürüğümüz var!” diyebiliyorlardır.

Şimdilerde çürüğe gerek kalmadı bedelli sayesinde. Parası olanlar bastırıyor parayı, parası olmasa bile kimisi borçlanarak kredi çekiyor ve birkaç haftalık sembolik eğitimle kurtuluyor askerlikten…
“Onların çürüğü varsa bizim de paramız var” diyebiliyorlar…
Veya bekli de:
“Onların cesareti varsa bizim de paramız var” diyebiliyorlar…

Kredi çekecek durumu olmayanlar ve bir de hepsinden öte askerlik yapmamanın doğuracağı ezikliği hissedenler anlı şanlı yapıyor askerliklerini. Gerekirse teröristler karşısında göğüslerini siper ediyorlar tıpkı Çanakkale aslanları gibi.

Benden sonra 3 oğlum da anlı şanlı bitirdi askerliklerini ve beni utandırmadı…

3 oğlumu ve askerliğini anlı şanlı yapan Anadolu aslanlarını sevgiyle kucaklıyorum…

Kadir Tozlu
09.11.2018