Detay

• 8 Kasım 2018 Perşembe 00:15:42

borges’in kendi gençliği ile karşılaştığı öyküsünde, geçen zamanın idealize edilmiş yalpalamalarını temellendiren ayrıntıları toy ve umutlu borges’in ürkütücü yalanlar olarak görmesi detaylandırılmışların burukluğunu karşılaşmalar üstüne savuruyordu.

hayata saplantılı biçimde kendini indirgeyenlerin yavaş yavaş silinen detayları, hayalin kırıldığı yerden başlayan unutkanlıklarla zamanın öte yakasına attığı buluşmaları, anımsamalarla esirger geri gelmeyecek olandan. merkezin güvenliğinin sanıldığı kadar önemli olmadığı hipermodern yalnızlıkların çözülmesi, geniş bir düzleme saçılmış tek düze saldırılarla yüzlestirir bastırılmış olanı. bir zamanlar çok önemli olan ayrıntıların birbirinden kopuk ve başka başka zamanlara kurduğu hakimiyeti böylece masal olur.

yolların birbiriyle kurduğu ağ genelde o yerin kaba dışavurumlarıdır. kompulsif yolculukların ördüğü kaçışları ve dönüşleri istemsizce mekana bağlayan şeyle o ağın benzerliği sadece bir tekrardan ibaret. bir kez daha üstünden, bir kez daha...

ödünç verileni istemek, adil bir hırsızlıkla başlayan yağmaya empati olmalı. unutulan detayları yaşamın aklında tutması bu yüzden.