Okuduklarımın içinde ilk defa kendi üretiminiz bir denemeyle karşılaşıyorum ve en tepeye yerleştiriyorum.

Diğerleri... Elbette onlar da emeğiniz. Hem de okurların tahmininden daha fazla emek ve zaman harcıyorsunuz. Hatta; yorumlara verdiğiniz cevaplar için bile hem araştırıyor hem de bunları aktarmak için uğraşıyorsunuz.

Burada ise kurgu tamamen made on Serap Hoca. Ne öğrenci ne eğitim camiası ne yaşanmış öyküler ne de tarihi biri.
Mevsimlerle insanları karşılaştırırken yazma gücünüz ve ben de çok olmadığı İÇİN kıskandığım bilginiz ve hayal etme yeteneğiniz (bundan bende de var) ortaya böyle kaliteli yazı çıkarmış. Zordur bu tür yazılar kaleme almak. Özellikle mevsimlerden insanlara geçiş ve oradan evdeki örneklere varış süperdi. Bir şey dikkatimi çekti. Olaylara muzır gözle bakma yeteneğiniz... Bence son yazdığınız öyküye göre burada daha net. Özellikle ilkbahar insanını anlatış şekliniz.

Ben genelde içerikten ziyade servis şekline bakıyorum. Yazılışa, sözcüklere, nefeslere, daraltmalara, düş gücüne vb.

Konu ile ilgili herkes bir şey söyler; yazar. Ama Serap Hoca ancak böyle güçlü ve zengin yazar.

saygılar

ersinbaşeğmez tarafından 6/10/2020 10:26:30 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ressam bir dostumun her zaman söylediği bir sözü ekleyeceğim buraya: "Sonbahar sanattır, diğerleri mevsim." ben de öyle düşünüyorum çünkü; şiirde, filmde, romanda hüznü seviyorum. Tebrik eder, başarılarınızın devamını dilerim.

bu aralar geçiş mevsimleri gibiyim sanırım Öğretmenim
hani bazı mevsim geçişleri vardır ne yazdır ne kış ne kış ne sonbahar en çok hastalık kapılan anlar bir salgın dilimi
ama genelde az yaz çok bahar bir halim var:)
çok güzel bir yazıydı zeka ve ustalık dolu okumak çok güzeldi saygı sevgilerimle
selam

Dün yoktum sitede..
Güne gelmiş güzel yazınız..
Tebrik ederim Serap hocam.

sevgilerimle..

Sevgili Serap ne güzel bir yazıydı yine. Sıcacık ve içten.
Yazını okurken düşündüm ama ben de kendimi tek mevsime göre pek tanımlayamadım. Galiba tüm insanlarda her mevsimden biraz biraz var.

Her mevsim güzel elbette ama sonbahar bende hep biraz daha ağır basmıştır. Yağmuru ve bulutlu havaları çok sevdiğimle alakalı olabilir bu durum. Hüznün sonbaharı çok güzelleştirdiğine de inanıyorum. Ne aşırı sıcak, ne de aşırı soğuk.
Fazla güneş bana pek iyi gelmiyor bu nedenle yaz olmadığım kesin:)) Kış da uzak bana sanki. Gerçi genellikle somurturum ama soğuk bir insan değilim. Yok kış da uymadı:) Ben ilk ve sonbahar olayım en güzeli, istediğimiz mevsim olabiliyor muyuz:))

Şaka bir yana seviyorum yazdıklarını okumayı.

Ödülünün yakıştığı çok güzel bir yazıydı.

Sevgilerimle

Gamzelimm tarafından 11/8/2018 11:15:11 AM zamanında düzenlenmiştir.

Mevsimler hep hazan geçer,
Kalpler sürgülü olduğu sürece...
Saygılarımı sunarım...

https://www.youtube.com/watch?v=9WL2jgHv3f4

Nafiz Diba tarafından 11/8/2018 11:20:05 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sevgili Serap;

Sanırım benim belli bir mevsimim yok. Olsa olsa Deniz mevsimi diyebiliriz bendeki duruma. Yani ne ara fırtına çıkar, ne zaman sular durulur ben bile kestiremiyorum. Sular sakinken değmeyin keyfime. Tam seyirlik olurum, böyle çevremde olan herkes mutlu mesut. Bir şey olur, biraz dalga oynaşır, sonra o bir şey daha fazla ve sık aralıklarla olunca mesela öyle yavaştan değil de ani bir kasırga oluverir. Gök kararır, deniz yükselir... İşte o an KAÇ!

:)))))))))))))))

Sevgilerimle...

Çok güzel şeyler yazmışsınız kutlarım.
Bence toprak değil SU doğaya da insana da yaşamıda hayat veren. Renkleri Mevsimleri oluşturan. Doğanında insanında dörtte üçü su.

Sevgili arkadaşım bazen ruhum öyle bir delleniyor ki adeta zemheri fırtınasına taş çıkartır vallahi..
Bazende bir sevgi kelebeği,durgun akan bir nehir ve her an aşık olabilecek kadar kıpır kıpır..
Ruh bu belli olmuyor tabii birde bakıyorum yağmuru özlemişim, yalnızlığı özlemişim, kendimi arıyorum şemsiye elimde..
Ve bazende iyot kokusunda komşu kıyıları seyre dalıp,buzlu rakı ve balık istiyor canım.Denizi içmek doyasıya,güneşte kumsala uzanıp tembellik yapmayı özlüyorum.

Yani Serap hanımcım bu ruh bendeyken hangi mevsim olabilirim siz söyleyin... Benimki si olsa olsa özgür bir delilik mevsimi olur..Stabil değil bu yüzden iklimim...

Çokça sevgilerimle..

Dilek USTA tarafından 11/7/2018 11:24:26 PM zamanında düzenlenmiştir.

kendimi bir tek mevsimle tanımlayamam ancak ilkyaz ağır basar adımla müsemmayım çünkü

sakin dingin bir yazıydı Serap hanım ve ihtiyacımız da vardı :-)

su başında çay gibiydi


sağlıkla kalın

İnsan hayatını mevsimlerle tasvirinizi beğenerek okuduktan sonra, "Sizin mevsiminiz ne?"sorusunu düşününce,duygularımda dört mevsim yaşarken,düşüncelerimde mevsimsiz kaldığımı anladım.Aynı doğrular mevsimler değişince,değişmeli mi insan hayatında?Yoksa her mevsimde farklı bir kişilik mi yaşıyoruz?Duygu ile düşüncelerin uyumunda erdemli bir hayatın mutluluk vereceğini düşünüyorum.Galiba beşinci mevsimdeyim.Güzel yazılarınızın devamı dileğiyle,saygılar,selamlar.

Doğa ve insan...
Birbirinden kopuk değil ki.. Olmaz da zaten...
Yapı taşları aynı.. Sudan, topraktan, havadan, madenlerden, elementlere, besin türlerine kadar...
Özde aynı olan, biçim ve işlev olarak da benzerlikler gösterecektir..

Mevsimler... Hata aynı mevsimin ayları... Farklılıklar gösterir, doğal olarak..
Her biri ayrı bir kişi ama aylar da sanki "kardeş", aynı ailenin bireyleri..

Yazı, dört mevsimi "ayrı bir karakter" olarak işlemiş, düşünmüş.. Yerinde bir benzetme!
Kış, soğuk, güç bir kişi modeli!
Ama sağlam! Yağmurun, karın, soğuğun, fırtınaların müsebbibi, dolaysıyla toprağın bolluğu ve bereketi!

İlkbahar, biraz "çal oyna..."
Renkli bir kişilik... Değişken, az hoppa!

Yaz, bol keseden harcayan, "neresi olsa fark etmez" diyen biri..

Sonbahar ise şanssız...
Ne soğuk, ne sıcak!
Yazın bolluğundan kışın sert koşullarına geçiş...
Bu yüzden belki "hüzün.." Hazan da ondan yakışıyor sonbahara...

Ne desem ki..
Hayatı, doğanın kendi dinamikleri ile anlamak ve bir de böyle düşünmek... "Sen mevsimler gibisin" şarkısına nazire yapar gibi!

Oldukça başarılı bir yazı..
Marifetli şahsınıza yakışan, Öğretmenim..
Tebrik ederim..

Çok değerli Serap Hanımcığım.

Ne kadar hoş tanımlamalar ile mevsimleri anlatmışsınız.

Benim mevsimim gününe göre saatine göre değişir. Dalgalı. Kalbin atışı misali. hiç tek düze olmadım. Ancak zamanla her şeyi olduğu gibi kendimi de idare etmeyi öğrendim. Yoksa vay halime.

Kaleminize sağlık.

Sevgilerimle.

Ben kendimi hep sonbahar olarak düşünmüşümdür ve öyleyim de sanırım.
Bir yanım hep yaprak döker, hüzünlü, ha yağdı ha yağacak...

Diğer yanım, ağır kış şartlarına hazırlıklı gibi hatta...:)

Çok güzel ve de anlamlı bir paylaşımdı Serap Hocam. Yüreğinize sağlık.
Sevgilerimle...

Değerli öğretmenim bu durumda Kış sana yanıt veriyor;)))))))))))))))
Ben bir kışım evet makalede anlatılan rolü gönülsüz de olsa üzerime almak durumundayım;)))
Çocuklarımda ilkbahar oluyorlar tabi
Anneye ise her daim yaz düşmek durumu var
Tabi sonbahar paylaşılabilir anne ile baba arasında

Şimdi aklıma geldi Siz Öğretmenler de her daim Bahar olmak durumundasınız
yanda kendine yan;)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) saygı ve sevgilerimle

Mevsimler ve İnsan benzetmesi güzel olmuş.

Mevsimlerin her halinden benzeyen yanlarımız ne çok. Kış gibi sert olduğumuz bahar gibi coştuğumuz, yaz gibi dağıttığımız sonbahar gibi toparladığımız anlarımız hayatımızda hiç de azımsanmayacak kadar çoktur. Bence tek mevsim olamayız hayatın içinde. Her anımızda bir mevsimi yakalayabiliriz.
Mevsimlik hallerimiz kendimize bağlı olduğu gibi dışsal etkilere de bağlıdır. Öyle bir haber verilir ya da öyle bir hal getirilir ki bahar gibi oluruz bir anda renga renk duygularımızla her yeri donatırız. Öyle bir anda gelir ki günlerimize bir kış gibi güneş uğramaz fırtına borana kapılırız.

Bir de insan ömrü vardır bence mevsimlere benzeyen Çocukluk, gençlik olgunluk ve İhtiyarlık dönemi. Çocukluk döneminde İlkbahar gibi cıvıl cıvıl olduk, Gençlik döneminde yaz gibi tükettik elimizdekileri. Olgunluk döneminde sonbahar gibi toparlamıyor muyuz verdiklerimizi. İhtiyarlık işte belli. Pek de gülmeyi sevmiyoruz.


Çok değerli bir çalışmaydı hocam. Keyif alarak okudum. Siz yazın biz okuyalım.

Saygılarımla...

İlkbaharda doğmuşum ama Anne olunca sonbahar oldum:) Ama hiç yadırgamıyorum nedense, sonbaharın ardından gelen kış onun hediyesi ilkbahar ve yaz yani sonbaharda olsam yarının umudu içimde oldukça sarı yapraklarımın bir gün yeşereceğini biliyorum...
Okunası kendimizi bulduğumuz çok anlamlı ve güzel bir çalışma emeğinize sağlık Öğretmenim sevgiler...

Her mevsimden birşeyler buldum kendimde.. Oldukça düşünerek okudum muhteşem yazınızı.
Hayat doğa insanlar duygular çok ilginç ve düşündükçe içine insanı çeken gizemlerini yakalamak herkes için geçerli olmuyor.
Değerli öğretmenim siz bunu çok başarılı bir şekilde yakalamış ve yazıya dökmüşsünüz.
Defalarca okudum kutlar saygılar sunarım.

Ne kadar güzel anlamlı bir yazı Serap Hanımcığım ....Ben Sonbaharım :))
Çok beğendim gönülden kutlarım sizi...Sevgilerimle...