Şiirin hasını / Ayak sesinden tanırım

• 6 Kasım 2018 Salı 09:59:47

Nezihe Öksüz Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesinin yayın organı "BİR NEFES SAĞLIK," dergisinde, KAHRAMANMARAŞ şiirime ilişkin yazınsal bir değerlendirme yazısı okudum. Usta bir kalemden çıktığı belli...
Emeği geçenlere, kaleme alan öğretmenimize teşekkürler, sevgiler.
81 İL -81 ŞİİR’in aynı zamanda birer aşk şiiri olduğunu hiç düşünmemiştim. Şiirlerin bu yönüne de dikkat çekilmiş, iyi de olmuş; vatan aşkı, memleket aşkı, doğa aşkıyla örülmüş dizeler... (D.S)

*********************************************************************************************************************************

SOYDAN SOYA (Mustafa Arslan)

“Gece, zifiri karanlıkta gelse
şiirin hasını
ayak sesinden tanırım,
ne zaman bir köy türküsü duysam
şairliğimden utanırım.”

Tam da böyle bir şiir Doğan SOYDAN’ın Kahramanmaraş şiiri. “81 İl 81 Şiir” adlı eserinden en güzel şiir kanımca.
Bu eser, hem içeriği hem tasnifiyle bir ilk. Şöyle ki: Edebiyatımızda memleket temalı şiir çok, fakat aynı şairden bütün iller için, emsali yok. Bir de şiiriyet. Elbette bu kitaptaki bütün şiirler, yaşanmışlık hissi uyandırıyor okuyucuda. Kahramanmaraş şiiriyse müstesna… O, yaşanmışlığın, içtenliğin de ötesinde bir canlılık…
Şair, görülemeyeni gören, hissedilemeyeni hisseden; anlatılamayanı anlatandır. Bu bağlamda öyküleriyle büyük ilgi toplayan “bu toprağın insanı” yazar, sözü edilen şiir kitabıyla en az öyküleri kadar ilginç.
İlmik ilmik sevdayla dokunan mısraların, okuyucunun yüreğine işlememesi imkansız olurdu elbet.
Kahramanmaraş şiirinin bende uyandırdığı en belirgin duygu aşk.İnsan ancak sevgilinin diyarına varmak için “yollara düşüp iver, gönül verir” toprağa. Mekandan insana bir serüvendir bu. İnsanın özlemi ve düşü bir mekanda yoğunlaşırsa, ancak mümkün olur “taşı, toprağı sevmek”. Bir başka anlam kazanır “nakış nakış örmek, aklını fikrini yormak, düşünde görmek” eylemleri. Gurbetse cabası… Hani diyor ya bir köy türküsü “Ölüm Allah’ın emri, şu ayrılık olmasaydı.”
Şairimize buram buram sevda kokan nice şiirler yazması dileğiyle diyor, Doğan SOYDAN’ın yaşam öyküsünü ve Kahramanmaraş şiirini değerli okuyucularımızla paylaşmak istiyorum.

YAŞAM ÖYKÜSÜ
Kahramanmaraş-Elbistan doğumludur. İlkokul ve otaokulu Afşin’de, lise ve öğretmen okulunu Kahramanmaraş’ta bitirdi. Buca Eğitim Enstitüsünden sonra Anadolu Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatını okudu. Üç yıl ilkokul öğretmenliğinden sonra Elbistan, Hakkari (Çukurca), Muğla ve Bursa’da çeşitli ortaöğretim okullarında Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni olarak görev yaptı. 1994’te emekli oldu. 1994-2004 yılları arasında kurucusu ve sahibi olduğu YÖRE GAZETESİ’ni çıkardı. Lise yıllarında yazdığı şiirleri, çeşitli yerel dergi ve gazetelerde yayımlandı. “AHRAZ BAĞDAT” öyküsü 1976’da sunuldu ve ilgi uyandırdı. Yazın hayatına şiir ve özellikle öykü dalında devam etmektedir.
(Nezihe Öksüz ASML Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni)

KAHRAMANMARAŞ

Özlemim sendedir, düşüm sendedir,
Göz açıp gönlümü verdiğim Maraş.
Ekmeğim sendedir, aşım sendedir,
Düşüp yollarına ivdiğim Maraş.

Ahır Dağı poyraz olur, sis olur
Bahar coşar, her çalısı süs olur.
Pınarbaşı ıslık ıslık ses olur.
Dağını taşını sevdiğim Maraş.

Elde kına, gözde sürme sendedir,
Ak bilekte sarı burma sendedir,
Yeşil ördek, allı turna sendedir,
Seni nakış nakış ördüğüm Maraş.

Edelerim edik giyer salınır,
Parke taşta basık ökçe yürünür,
Tesbihin pürçüğü yerde sürünür,
Aklımı fikrimi yorduğum Maraş.

Sütçü İmam kurtuluşun, onurun
Aynı yolda yürür oğlun, torunun,
Duman duman olmuş Tekir yolunun,
Her gece düşümde gördüğüm Maraş.

Andırın, Pazarcık, Afşin, Göksun’u,
Nurhak yaylasını, Bertiz boyunu,
Özlerim Elbistan, Ceyhan suyunu,
Gelene gidene sorduğum Maraş.


Doğan SOYDAN
81 İl -81 Şiir

Gönderen Bir Nefes SAĞLIK zaman: 10:21