çalı çırpı
gözlerini uğurluyordum
bütün hisler toplu intiharın eşiğindeydi
dudaklarına şiir sürmüştüm oysa
satır arasından giz sızıyordu
kasıklarına dek
fısıltılarla
bir ağaç gibiydin
ormansız
çırılçıplak
kollarım mevsim
kollarım kucak
kollarım seni çok saracak
en son patika yollara sapmıştık
çocukluğundan kalma masal arıyordun
çalılıklar arkasında
ve sonra..
çalı çırpı Yazısına Yorum Yap
"çalı çırpı" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.