Garip bir anı
--3 gün öncesi, hastane.
Henüz kendime gelmemiştim.
Dün gece önce migren atağıyla yükselen tansiyon, nabzın hızlanması, taşıkardi ve sonuç acilen anjio.
Belliydi aslında ara ara dengesizlik yapan nabzım, uykusuz geçen geceler ve gözyaşı beni uyarsa da, her zamanki gibi gündüzleri gülümseyip, geceleri kabuslara teslim olan ben! Herşey normal "miş" gibi davranmaya alışmıştım.
Hastaneye giderken hissettiğim tek şey yanağımdan süzülen yaşlardı sadece. Hemşirelerin ayak sesleri,
-damar yolu açın çabuk! Diye bağıran ve yıllardır derdimi çeken doktorumun sesi bağırışlar...
Susunnn! Diye bağırabilseydim keşke. Başım ağrıyor. ..
Hastane yatağında önce hızla kapının açılmasıyla uyanmış olmama rağmen gözlerimi açamıyorum.
Hızla yanıma gelen ve önce ellerini sonra öpüşlerini hissettiğim kardeşim kemal, kemalimmm..
Babamdan sonra elinden geldiği kadar bana babalık yapmaya çalışan yavrum.
Sonra yanımda oturanların seslerini duymaya başladım. Belli ki duyduğumdan habersizlerdi. ....
Annem ; bu nedir allah aşkına, böyle yaşamak mı olur!
Git gel yoruldum. Ölseydi de kurtulsaydı şu kız! !!!!
Böyle ağrılarla yaşamak mı olur? ??
Kayinvalidem; ay allah korusun o bizim elimiz ayağımız demeyin öyle!
Ve ardından çılgına dönen kardeşimin sözlerini duymuyorum bile. Beynimde uğultu, sürekli dönen kelimeler. .
---keşke ölseydi! ....
Ah keşke! Rabbim kabul et duasını. ..
Gözlerimi açamıyorum yada belki de açmak istemiyorum. Ne çok yormuşum insanları!
Beni sevdiğine inandığım kayinvalidem bile meğerse kendi için istemiş hep varlığımı!
Gülmek istiyorum. Kahkahalarla gülmek! !!!
Ve birden aklıma geliyor, öleyim diye bekleyen, uman başka kimler olabilir? ...
Belki sevdiğim adam giderken aynı düşünceyle mi susmuştu ki? ...
Doktorun sesiyle kendime geliyorum.
-daha ayılmadı mı? Şimdiye kendine gelmeliydi. .
Panikle yanıma gelip seslenen kardeşime cevap veriyorum gözlerim kapalı.
-yine ölemedim be yavrum!
Ağlıyor. Gülümsüyorum.
-Korkma iyiyim diyorum sessizce bitmedi henüz yaşamam gerekenler, bitmedi. ..
Bazı gerçekler, fazlasıyla acı oluyor hayatta ne yazık ki. ..
Bu da burda dursun dedim.