لا شي

Merhaba La Şey!

Mart ayıydı sanırım,sanrıların en doruk noktasını yaşadığım anımdı.
Bir pazar sabahıydı. Soğuk,titrek bir havada,yeşil gocuğunla,giydiğin yeşil kazağınla,ellerin ceplerinde,gözlerin birini arar gibi etrafa attiğın nazarlarla çıkıvermiştin karşıma.Dudakalarında çay içmişliğin izi,yüzünde de taptatlı bir tebessümle..gözlerim..baktı..kalbimle sana..
Tutuşturdum beyaz kağıdı eline alıp okumaya başladın.Okudun,okudun,sonra bir rüzgar esivererek uçuruverdi o beyaz kağıdı ve düşürüverdi yere..korktum..o an
Koştun..yakalamak için ..ama artık kaybolan bir mektuba dönüşmüştü..
Şimdi nerede ?Varlıkta mı?yoksa Yoklukta mı ? O beyaz kağıt! Bilmiyorum...
Ya da hiç çözemeyeceğim bir bulmacaydı...yoklukta.
İşte o hiçti..

La Şey!

Hiç
Ne sandın kendini sen ?
Ulaşılamayan ..üstün bir insan mı?
Bulunmayan bir hint kumaşı mı?
Ne sandın kendini sen La şey ?
Sana olan bu sevgi olmasa Aşık Veysel misali ;"Güzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa"
Nesin ki Sen?
Hiç

Ama bu sevgiyi bile sen
"Ego"nla çamurlaştırdın
"Ene"nle kirlettin

Sadece ve sadece Hiç
Başka da bir şey
Değil! Hoşçakal!...
"La Şey"



( هج،هج،هج)