Nefesim Nefesin
" sözümü kesene nefes olmuşum.kesilen nefesime söz olurmusun? "
kulağını uzat
dudaklarıma değsin
her şeyden önce
saçlarının kokusu
üzerime sinsin
telaşa kapılma
yüreğimin ağrısı dinsin
sana bir sözüm olacak
hele bir ağaç dalını eğsin
fısıldarken sözümü
o senden önce duyacak
bilirsin
ağaçlar
sen sıcak odanda
kaleminle sohbet ederken
gecenin ayazına inat
kollarını iki yana açarak
dallarında yıldızları buduyorlar
ay ışığını kucaklarken karanlık
şiir gözlerine yaprak yaprak
damla damla inciler dizilirken
ulu çınar gövdesinin gölgesinde
nice aşıklar ağırladı
işte elindeki o mendil
sevdalılardan hatıra
üzerinde ne yazıyorsa
kopyala yapıştır
dizelerden doğmaz şiir
şiir
avuç içlerinde
hala nefes alan
şairin yüreğidir
ona iyi bak
incitme
ister inan
ister inanma
o basit
sıradan dediğin
şiir
aynı zamanda
senin nefesindir
şimdi
bir anlık nefesini tut
ve bırak
yaşamın değerini bil
tadına bak
nefes olmak
nefes almak
cana can
kana kan
olmak kadar
farklılıktır
ayrıcalıktır.
kendine iyi bak.
YORUMLAR
Evet..
Şiir, nefes almaktır..
Yaşamaktır...
Geceye uzanan dallar gibi, sarmaktır...
Bazen "ağaç" olmak..
Bazen de çiy damlası...
Öyle iddiasız, sıradan..
Şiir/deneme sanki..
Güzeldi..
Özenli..
Kutlarım Sn. Şair...
ZEYBEK HOCA
Esen kalın siz de Sn. Şair... İyi akşamlar.