Akşam Yarenlikleri (Hacı Aziz 4.Bölüm)

• 22 Eylül 2018 Cumartesi 23:43:56

Erzurum garı, nice vuslatların, hüzünlerin, sevinçlerin harman olduğu iki katlı, kesme taşlı tarihi mekan.Sanki şehrin bağrına bağdaş kurmuş bir baba gibi duruyor.Yaklaşık yarım saattir gardayız.Kars’tan gelip Ankara’ya gidecek olan Doğu Ekspresini bekliyoruz.Bizim gibi onlarca insanda oradalar.Kimi çuvalını, kimi bavulunu, kimi ise çocuğunun elini tutmuş sağa sola koşuşturma içindeler.Babam biletimizi almıştı.Heyecanıma tarif mümkün değildi.Kalbim küt küt atıyor.İkide bir tuvalete gidiyorum.Babam fark etmiş olacak ki ;

-Biletimizi yataklısından aldım.Yorulduğunda rahatça uyuyasın dedi.

Şaşkın ve heyecanlı bir şekilde babamın yüzüne bakarak;

-Hı hıı dedim.

Tren , kulakları tırmalayan düdüğü ile geldiğini müjdeliyordu.Karnım acıkmıştı.Babama söylediğimde trende lokantanın olduğunu, orada yiyebileceğimizi söyledi. O andan beri karnıma ağrılar girmişti.Yürüyen lokanta, düşününce gülesim geldi.Tren gara yanaşmıştı.Ön lokomotifin raylarda çıkarttığı gıcırtı artık fren yapıp durduğunu gösteriyordu.En önde kamarotlar, arkadan yolcular inmişti.Gidecekler kendi kamaralarına binmek üzere hazırlık yapıyorlardı.

Uzun ve keyifli yolculuktu bana göre.Babama sorduğum "Şura nere bura nere" sorularından bıkmış olacak ki, son dört saati uyuyarak geçirmişti.Ben ise trenin geçtiği bütün güzergahları ve manzaraları kaçırmamak adına cin gibiydim.

İniş peronuna gelmiş istasyonda inmiştik.Taksiye binerek verilen adrese doğru yola çıktık.Taksici adresin Kayseri’nin organize sanayi bölgesinde olduğunu söyledi.Çok büyük fabrikaların olduğu bir yerdi.Bizi iki katlı büyük bir işyerinin önüne getirdi.

-işte aradığınız adres burası dedi.

Babam taksicinin parasını verip teşekkür etti.Kapıda bekleyen adama selam verip adresi gösterdik.

-Burası dedi ve bizi içeri buyur etti.Büyükçe bir salonu geçip ilgili kişinin odasına gelmiştik.Süslü ve geniş bir odaydı.Babam masada oturan yaşlı ve düzgün giyimli adama Selam verip ellerinden öptü.Peşinden ben de öptüm.Misafir koltuğuna buyur etti.Bizi getirin çalışana dönerek;
- Bak bakalım misafirlerimiz ne yer ne içerler..dedi.

Masasının üstünde duran Kuranı Kerim dikkatimi çekti.Büyüklüğü ve kapağı dedemin okuduğu Kuranı kerime çok benziyordu.Babam çayını içtikten sonra ayağa kalkarak, cebinden çıkardığı mendili masanın üstüne koyarken;

-Babamın size hasseten selamını ve bu emaneti getirdim dedi.

O ara mendil açıldı ve içinde ki bıyık tellerinden biri masanın üzerine düştü.Babam telaşlandı. Yüzü kıpkırmızı olmuştu.Kılı ararken eli ayağı birbirine dolandı, boncuk boncuk ter döktü.
Babamın bu arama gayreti görülmeye değerdi.Hacı Nafiz amca, durumu izliyor ve memnun yüz ifadesiyle babama bakıyordu.Babam kılı bulup mendilin içine koydu ve yerine oturdu.Rahatlamıştı.Hacı amca mendili dikkatlice alıp burnuna götürüp üç defa içine çekti, kokladı.

-Bu kokuya dünyaları değişmem dedi.

Bu hareketi hatırlıyordum.Dedemde aynısını yapmıştı.
Babam , bu seramoni sonrası, Hacı amcaya dönerek;

-Babam Bu mendili Hacıma ver ve İki yüz elli çift tosunu trene yükleyip göndersin dedi.

Hacı amca güldü ve başını onaylar vaziyette salladı.Mendili babama uzattı ve

- Bunu ahretlik gardaşıma ver ve deki; bir kıl için kendinden geçen ve onu bulmak için yaş döken bir evlat yetiştirdiği için sonsuz teşekkürler...

Tekrar çay istetti.Çayları içerken bizlere dönüp;

-Ticaret erbabı insanların olaylara bakışı, yorumu farklıdır. İnsanları bakışından, konuşmasından onun nasıl birisi olduğunu anlayışı tecrübeden gelir.Tecrübe yaşanmışlıktır ve çok önemlidir evlat.Bunu babanda çok iyi bilir.Onun sözlerini yabana atma, kendini geliştir ama geçmişini asla unutma. Dedi.

Bir kaç yere telefon açtı.Geleli üç gün olmuştu.Bizi en büyük ve lüks otelde misafir etmiş şehrin tarihi yerlerini gezdirmişti.Kayseri’nin hayvancılıkla uğraşan ne kadar iş yeri ve iş adamı varsa hepsini dolaştırdı.Sevkiyat hazırdı.Hayvanlar sayılıp yük trenine bindirilmişti.Geriye dönüş yine trenle ve benim için yine zevkle geçecekti belliydi.Yalnız kafamı kurcalayan bu mendil ve kıl işini anlamamıştım.Trende vaktimiz bol olacak babama sorarım düşüncesiyle rahatladım.

Devamı var