Sen bu hayatın neresindesin bilemedim be dostum...
Biliyor musun?
Kökleri aşkla harmanlanmış Bilge’ler yok artık
Bütün gözler ki; nesnelere bağlı
Bütün aşklar ki; çıkar ve hırslara bağlı
Birlikte yaşanılan mavi koyları çaldı içimizden iblisler
Oyuncak kentlere dönüştürdüler dünya’yı
Karalara dönüştü masum renkleri yüreklerin
Hesaplar yapılırken; Doğudan, Batı’ya, Kuzeyden, Güney’e
Hesaplar yapılırken; çıkarlı ve hırslı
Düşünceler değişti
Genleri bozuldu insanlığın
Rafa kaldırıldı erdemlik, insanlık
Yok oldu düşlerdeki ışıltılı meşaleler
Kabuslu geceler sürdü izlerimizi
Hırslar...Hırslar...Hırslar
Kağıttan kuleler
Havuzlu villalar
Yıldızlı evler
Lüks araçlar
Makamlar, mevkiler
Bir hırs ki; sonu gelmez...

Çoğunun elinden gitti hayatı be arkadaş
Kendisi, kazancı ve bütün hesapları gömüldü toprağa
Şimdi ağaçların kökleri emiyor kemiklerinin özsularını

Geç kaldık be arkadaş...
Söylemlerden öte geçemedik biz
İnan acıtasyon değil sözlerim
Biz düşerken güneş yükseldi arşa, farkında bile olmadan
Şimdi aldığımız havalar kum yığını
Nefeslerimiz daralmakta solurken
Bir yüzümüz nesnelere dönük, bir yüzümüz toprağa
Nefeslerimiz kiralık bizim
Rüyalarımız da renkli değil artık
Sadece aldanışlar koruyor tazeliğini
Ve aldanışlarla kendini kuruyor insanlık

Bilir misin be arkadaş!!!
Nehirler nasıl kendine çeker toprağı
İnsan neden anlamaz ki hayat diye neyi içtiğini...

Yaş kemale çoktan erdi be arkadaş
Hayatın vıdıvıdılarından bıktım ben
Her seferinde yeniden denedim ve yeniden başladım...olmadı...
Artık yüreğimi titretmiyor kırılan ve sonra onarılmak istenen selamlar...
Tenime dokunmuyor artık rüzgarla gelen esintiler.
Anladım ki; kum gibiyiz biz, küçük bir esinti dağıtıyor bizleri...
Anladım ki; sıradanlık girmiş aramıza
İyi günler birleştirirken bizleri, kötü günler ayrıştırıyorsa, bizden dost olmaz

Anladım ki ayrı dünyalarda yaşıyoruz
Yolun ve bahtın açık olsun
Hakkı’nı helal eyle...

Ekrem saygı
17.09.2018