Eşimin amcasını, elli dokuz yıllık hayat arkadaşının, sevenlerinin gözyaşları arasında her fani olanın bir gün gelip göreceği gibi sonsuzluğun sahibine uğurladık. Her ayrılık hüzünlü,ölüm gerçeğini kabullenmekse hiç kolay değildi.Mekanı cennettir inşallah!

Girdiği kalp ameliyatı başarılı geçti denilmesine rağmen bir kaç gün sonra vefat haberi geldi.Ailede herkes gücünün yettiğince koşturdu, görevini yerine getirdi. Hepsinden mevla razı olsun.

Olayın en güç yanı ise eşini teselli etmekti. Sekiz yıl önce trafik kazasında kaybettikleri evlatlarının acısıyla birbirlerine daha bir sıkı sarılmışlardı, yekvücut olmuşlardı sanki. Artık hedefleri torunlarını en güzel şekilde hayata kazandırmaktı.

Yengemizin acısı biraz hafifler mi düşüncesiyle kabristanın çok huzurlu olduğundan, cemaatin kalabalıklığından bahsettik; amcanın herkese yardıma koşan, insan sevgisiyle dolu biri olduğu ifadesiyle, iyi niyetle, yerinin cennet bahçesi olmasını diledik.

Sohbet sırasında bir ara "Yenge cennette huriler hizmet edecekmiş doğrusunu Allah bilir" dememle beraber yüzünde çok tatlı bir tebessüm dalgalandı, başını şöyle bir salladı. Eşine hayranlığını,sevgisini anlatan bir ifadeyle "Olsun ona yakışır" dedi.

Yaşla dolu gözlerde gördüğüm ışıltı, son günlerde şahitlik ettiğim en güzel şeydi, bir kelimeyle söylemek gerekirse aşktı. Sevgisini öyle güzel büyütmüş, öyle güzel kollamıştı ki! Yaz olsun kış olsun her türlü iklim şartına direnip, minicik bir fidanı ulu bir çınara dönüştürmüştü yürekte, gölgesinde dinleneceği...

Yüzünü yıkayan yaşlara rağmen gördüğüm o gülüş,yaşlı çınarın dallarına sığınmış kuşların cıvıltısından başka bir şey olamazdı. Yâr gönülde soluk alıp verdikçe, alkışlarla desteklendikçe aşk yaşamaya devam ederdi ve günümüz gençlerine ne güzel bir örnekti.