Ne zaman sussam geceyi,yıldızlar düşüyor avuçlarıma.
Sessiz gürültünün coşan denizinde kıyılarına nem bırakıp ıslak tutuyorum
Şehri ki,süzülüp içinden yüzüme anlam katan aşkla derin bir ışığa ulaşabileyim.



Insan boş yere sevişmez duyduğu sesle
Budur doğalı..duyarlı bir kalple bütünüyle yaşayabilmek olguyu.
Yüreğimin yeryüzünden aldığı nefesle kollarında uyuyorum mesela.
Bulutların üstünde ayaklarım , büyüyor yaşam.
Insanca bir dünyaya temelini kazıyorum aşkın,özümle besleyerek.




Adını göğün mavisine yazdım
Öyle bir tuttum ki güneşi bedeninden geçirerek
Seni bulduğumda kendimi sende kaybettim
Ve daha neler neler..

SENI BULDUM....




Rengarenk hayalleri guydirip ruhuma,çocuksu hal ile kıvranıp
Karanlığa pembe güller deriyorum.
Yalnızlığı öpüyorum dudaklarınla
Çığlık attığında kuşlar anlarsın sana susamışlığımı.


Ki,
Yüreğimin şahdamarından ayağa kalkarsın
Titrer sazın telleri
Dökülür parmaklarımdan şiirler

Çığlık çığlığa severim seni