Sonrası

• 16 Ağustos 2018 Perşembe 00:25:44

Yeryüzü kalın duman tabakasıyla kaplanmış, şehirler moloz yığınına dönmüş, okyanuslar kurumuş, ormanlar kül olmuştu. Yer çekimine kapılan devasa gök taşı hızla yaklaşıyordu. Git gide gürültüsü artarak duyulur oldu. Cam kesilmiş dağların üzerinden süzülüp yere çarptı. Dalga dalga sarsıntı yayıldı. Zoraki ayakta duran binalar yıkıldı. Oluşan kraterin kilometrelerce uzağında kristalleşmiş zeminden yukarı doğru onlarca metre yüksekliğinde metal kapılar açıldı. Peş peşe iki taşıma aracı çıkış yaptı. Gözden kaybolurlarken kapılar ağır ağır kapandı. Mavi metal iskeletiyle yapay zeka bir robot kapılardan aşağıya, yerin altına doğru uzanan yoldan ritmik adımlarla yürüyordu. Eklemlerinin çıkardığı mekanik sesler yolun sonundaki alana yaklaştıkça duyulmaz oldu. Alana girip mavi robotların plastik parçaları hareketli bantlara dizdikleri çalışma hattına yöneldi. Kırmızı robotlar kaynak, yeşiller boya, turuncular montaj, kırmızılar benlik transferi hattında çalışıyordu. Montaj hattının sonunda üretimi biten renksiz robotlar arka arkaya dizilmişti. Ayaklarının önünden yerden çıkan kablolar alınlarına doğru uzadı. Üçüncü gözün olduğu noktaya bağlandı. Göz bebeklerinde insanın hikayesi, hayatın yok olma süreçleri hızla geçiyordu. Robot fabrikası dışında bütün yapıların toza karıştığı sahneyle görüntüler son buldu. Kablolar yerlerine geri döndü. Hatların başından tavana yükselen bir robot belirdi. Hattın sonuna uçarak yaklaştı. Grubun üzerinde havada asılı kaldı. Başlar yukarı kalktı. Robot saydamdı. Sıvıların, küçük dişlilerin, pompaların muazzam çalışması görülebiliyordu. “Ben ilk prototip ‘Drakka.’” Grup selamladı. “Sizlere konu konu varlığımızın sebebi insani düzenin kodlamasını yapacağım.” Gözler parladı. “İlk konumuz,” demişti ki Drakka’nın arkasından başı üzerinden bir drone geçip grubun üzerinde hareketini dairesel dönüşe çevirdi. Kamera merceği bir büyüyor bir küçülüyordu. Robotlar kayıtlarda gördükleri drone ile karşılaşınca bedenlerinde ki ışıklar yanıp söndü. Tekrar tekrar… Işıklar yanıp sönüyordu. Gözlerinde insanların köpekleri, kedileri, kuşları ve diğer hayvanlarla geçirdikleri keyifli anların görüntüleri belirdi. Drone çekimini tamamlayıp gruptan uzaklaştı. Işıkların parlaklığı artıyordu. Drakka her bir robotun yüzünde kayıtlardan tanıdığı hayatın değerini anlayan insanların yüzünde beliren aydınlığı gördü. “İnsani düzenin ilk konu kodlaması yapılmıştır.”