Sarılı Bedenler*

• 22 Temmuz 2018 Pazar 11:11:20

Dün gece çok rahat uyudu nefesim, her anımda; sığındım bedenine, hücrelerine, dokularına...

İşte! Hayat dediğimiz, hiç ummadığın anda; tan gelip çatar, yedi cihanda esen rüzgârdan men ederek, suskunluklarınla tokatlar seni...

Ben, dünleri, bu günüme komşu ettim; ruhumu inciten ne varsa denize fırlattım. “Sen gel artık dokun ruhuma, can evine misafir et beni ve duygularımı yüreğinle ebediyete intikal ettir...”

Kızma bana! Öyle suçlu gibi bakma ne olur! Yine yalnızlık fakirdi, üstümüze yağan yağmurlar; ruhani rüyalarla uzayan çığlıklar, durgun gecede zifiri karanlıklarda kaybolmuş...

Ne yürekler sardım giden anlarda, kırık ümitlerle; biten yollarda, sırlı gecelerde, puslu diyarlarda bedene sarılı, ne yalanlar gördüm...

İnsan hissetmediği şeyi yapmamalı, doğru olanda hissedilmeyince yaşanmamalıdır..!

“Şiirler, şarkıları; şarkılarda şiirleri salgılarken yüreklere, biriken yürek sancıları dizelerle buluşup, hayatı nakış nakış işler bedenlere...”

Bilgiden yoksun olduğumuz zaman, hayata bir adım geriden başlarız; hayatımızdaki güzellikler sahipsiz kalır ve hayatın gerçek renklerinden artık tat alamaz hale geliriz...

“Bir insan, sevdiğini mutlu etmek için; her istediğini yapmalı arkadaş, tek kelimesi kafî olmalı...”

“Sever dediğin, güven duyacak; zaman ayıracak sevdiğine,” ikinci kelimelere yer vermeyecek hayatında, her zerresiyle sınırsız konuşacak, sevgisini, ruhunun çığlıklarıyla haykırırken, sevgisine sınırsızca anı yaşatacak var gücüyle...

Mehmet Öksüz