0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
591
Okunma
Çok uzak diyarlarda sesi çok ama çok güzel bir kuş yaşarmış. Bu kuşun sesi kadar, tüyleri de bir o kadar güzel ve bir o kadar özelmiş. Gagasıyla, tüylerini tarayıp da çıkıp ağaçların dallarına, çapkın çapkın ve alaycı bir tavırla etrafı süzünce, çevredekilerin içine ateş düşürürmüş. Yangın sarınca dört bir yanı ordan kaçmak icap edermiş.
Bir tüyünü sallar, doğadaki tüm sesleri muazzam bir benzerlikle çıkarırmış, diğer bir tüyünü sallar ğöğü istediği renge boyarmış, bir başka tüyünü salladığında tüm alem roman olurmuş, hikaye olurmuş.
Hikaye bu ya o kuş; kuş misali bir varmış bir yokmuş, su olup akıp gidermiş.
