Avşaroğlu Ömer Halisdemir
Şehidimiz Ömer Halisdemir 20 Şubat 1974 tarihinde, Niğde’nin Bor ilçesine bağlı Çukurkuyu Köyünde Hasan Hüseyin-Fadimeana çiftinin üçüncü çocukları olarak dünyaya gelir. Avşarların, Betik (Bekdik) ve Yabanlı obaları ile az sayıda Beydili Yörüğünün iskân edildiği çevre halkı Dulkadirli Avşarlarından olup; -muhtemelen- Osmanlı’nın “Fırka-i İslahiye” adını verdiği bir dizi düzenleme kapsamında Avşarları zorunlu iskâna/göçe tabi tutması yüzünden Çukurova’da başlayan ve 1750’li yıllardan, 1860’ların sonuna kadar süren dahası Niğde’den, Halep’e kadar çok geniş bir alana yayılan Avşar başkaldırısı (ayaklanma) sonrasında Kahramanmaraş’tan alınarak Bor’un Çukurkuyu köyüne yerleştirilen Yörüklerin torunlarıdır. Kalkışma boyunca ve sonrasında Adana-Diyarbakır hattındaki -büyük çoğunluğu Avşar olan- Türkmenler, Anadolu ve Suriye içlerine sürülür. Ömer Halisdemir’in -köye sonradan gelip yerleşen ve geçmişte devecilik işiyle uğraşmış olan- ailesi ise Avşarların, Cerit oymağından olup; Kahramanmaraş’ın, Çağlayancerit ilçesinden gelmedir. Çağlayancerit, kendisi de Avşarların, Kızılaliler oymağından olan rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun son seçim mitingine ev sahipliği yapan yerdir aynı zamanda. Kısacası (vel’hâsıl) Ömer Halisdemir, “Aslı kurttur; kurt yavrusu, kurt olur.” diyen Dadaloğlu’yla, Osmanlı’nın haksız iskân siyasetine boyun eğmeyen Kozanoğlu’yla aynı genleri taşımaktadır.
Ömer Halisdemir’in eğitim-öğretim hayatı köylerindeki Fatih İlkokulunda başlar. İlkokulun ardından, köyün dışında bulunan Çukurkuyu İsmail Erol Ortaokuluna devam eder. Yörüklük yaşantısından ötürü, yöredeki diğer çocuklar gibi okuldan arta kalan zamanlarda çobanlık yaparak büyür. Ortaokulun ardından Niğde’de bulunan Endüstri Meslek Lisesi Makine Bölümüne kayıt yaptırır. Maddî sıkıntılar ve okula gidiş-gelişlerdeki ulaşım zorluklarına rağmen liseden mezun olmayı başarır. Okul, 50 km uzakta olmasına ve çoğu zaman 4-5 saati yollarda geçmesine rağmen bir gün olsun bu durumdan yakınmaz.
1993 yılında vatanî görevine başlayan Avşar cıvanı (civan) Ömer Halisdemir, uzman çavuş olarak kışlada kalmayı tercih eder. 1996 yılında Özel Kuvvetlere katılır. 1999 yılında astsubaylığa terfi eder. Halk arasında "Bordo Bereliler" olarak anılan Özel Kuvvetler bünyesinde Güneydoğu Anadolu, Doğu Türkmeneli (Irak’ın kuzeybatısı), Soranî Kürt Bölgesi (Irak’ın kuzeydoğusu), Güney Türkistan (Afganistan’ın kuzeyi) diye giden yerlerde görev yapar. Özel Kuvvetler bünyesinde -üstelik de sahada 20 yıl gibi oldukça uzun bir süre görev yapmak suretiyle- askerî yeteneğini kanıtlayan Piyade Astsubay Kıdemli Başçavuş Ömer Halisdemir kışlada, subay ve astsubaylara askerî eğitimler vermek suretiyle de bu başarısını taçlandırır. Kendisi gibi piyade sınıfından olan, Karamanoğullarından olması hasebiyle kendisi gibi Avşar olan “Gâzi” Mustafa Kemal Atatürk’ün açtığı yolda, yine onun gösterdiği hedefe yürürken “Şehit” Ömer Halisdemir olur.
24 yaşına geldiğinde, Hatice Hanımla evlenir. Bu evlilikten, Elifnur ve Doğan Ertuğrul adlarında iki çocukları olur. Onu tanıyanların, onunla ilgili hep olumlu cümleler kurmaktadır: Hayırlı bir evlattı. İyi bir koca, iyi bir baba oldu. Büyükleri sayar, küçükleri severdi. Uzlaşmacı, uzlaştırıcı bir yanı vardı. Bir sorun olsa “Olan, olmuş.” der, ileriye bakmayı salık verirdi. Az konuşur, çok iş yapardı. Ağırbaşlı, vakur bir insandı. Tartışmayı, sürtüşmeyi uzatmak istemezdi… diye giden övgü dolu sözler Niğdeli Ömer Başçavuşu anlatmak için söylenmiş sözlerdir.
Ömer Halisdemir saz çalıp, türkü söylemeyi çok seven biridir. Sazını yanından ayırmaz, mümkün olduğunca görev yaptığı yerlere de götürür. Everek, Ya beni de götür ya sen de gitme, Zahidem türkülerinin onun gönlünde ayrı bir yeri vardır. Neşet Ertaş hayranıdır. Vatanına, milletine, doğup-büyüdüğü topraklara; o toprakların değerlerine aşkla bağlı olan Ömer Halisdemir tarhanayı da bir başka sever. Özellikle de anası yapmışsa!.. Ve bir husus daha... Avşarların Karahacılı oymağına bağlı, Hocalı obasından olan çerağımız (çıra, ışık) Dadaloğlu’nu da anmadan geçmeyelim. Ardında Neşet Ertaş gibi bir oğul bırakmış olan büyük usta Muharrem Ertaş’ın ağzından; sözleri Dadaloğlu’na ait olan “Avşar elleri/Ferman padişahın, dağlar bizimdir” türküsünü mutlaka dinlemelisiniz.
15 Temmuz 2016 tarihinde gerçekleşen uğursuz (meş’um) cunta girişimi sırasında, kendisi de aslen Azerbaycan Türklerinden olan Genelkurmay Özel Kuvvetler Komutanı Korgeneral Zekai Aksakallı’dan aldığı "Vur" emri üzerine, isyancılarca -sözde- Özel Kuvvetler Komutanı olarak atanan ve Ankara/Gölbaşı’nda bulunan Özel Kuvvetler Komutanlığını ele geçirmeye gelen cuntacı General Semih Terzi’yi alnından vurarak öldürür. Semih Terzi ile birlikte hareket edenleri de öldürme imkânı olmasına rağmen masum insanların kanını dökmeme gayesiyle hızla olay yerinden uzaklaşmayı tercih eder. İsyancı generale eşlik edenlerin açtığı ateş sonucu yaralanıp düşer. Yerde yaralı olarak yatarken, olay yerine gelen sağlık görevlilerinin tıbbî müdahalede bulunması engellenir. Sonrasında bir isyancı subay tarafından göğsüne iki el ateş edilmek suretiyle şehit edilir. Cinayete tanık olan bir isyancının, dimağlara kazınan "Komutanım, keşke yapmasaydınız. Ömer iyi biriydi!." şeklindeki sözleri ise içinde Allah sevgisi, Allah korkusu olan her bir yüreği sonsuza kadar (ilelebet) dağlayacaktır kuşkusuz.
Ömer Halisdemir’in cuntacılara karşı gösterdiği dik duruş (dirayet), yaptığı fedakârlık daha şimdiden milletimizin ortak belleği (hafıza) olan şanlı tarihimize kazınmış durumdadır. Şehidimizin adı, -başta memleketindeki Ömer Halisdemir Üniversitesi olmak üzere- birçok yerde, özellikle (bilhassa) de Türk halkının gönlünde yaşayacaktır. Onun yiğitliğinin sınırlarını hayâl dahi edemeyen cuntacı askerler ise kıyamete kadar lanetle anılacaklardır. Ama yine de bizim yetkililerden dileğimiz, beklentimiz (temenni) bizzat Gâzi Mustafa Kemal Atatürk’ün önerisi ile “ilk millî şehidimiz” kabul edilen Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey gibi, Niğdeli Ömer Çavuş’un da millî şehit ilân edilmesidir!.
Emekliliğine birkaç yıl kalmışken; köyüne yerleşip, koyunculukla uğraşma hayâlleri kurduğu bir sırada babasının “Şerefinle yaşa!.” öğüdüne uyup, kutsal bildiği değerler uğruna bu hayâllerinden vazgeçen Avşaroğlu Ömer Halisdemir’i saygıyla anıyoruz. Hüseyin Nihâl Atsız’ın “Kahramanlık” şiirinde de anlatıldığı üzere “Yırtıcılar az yaşar…” düstûruna bağlı kalarak saldıran ve bir daha dönmeyen Şah kartalının ruhu şad; ruhu, Nadir Şah’a yoldaş olsun!..
Aziz Dolu Atabey
Serik-15.07.2017
Avşarlar (Afşar/Alpşar)..
/groups/avsarlariz/
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.