GÜVEN DEYİNCE AKLIMA MÜSLÜM BAYRAM GELİR HOCAM NEDEN Mİ?
AŞAĞIDAKİ ŞİİR ÇOK ETKİLEDİ BENİ DE ONDAN ;)))



Kötülüğe inan, kötüye değil;
bardağa inan, asla liköre değil;
cesede inan, insana değil
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.
Çoğuna inan, içinden birine değil;
vadiye inan, akan suya değil;
paçalara inan, bacaklara değil
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.
Pencereye inan, kapıya değil;
anneye inan, ama dokuz aya değil;
kadere inan, iyi zara değil,
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.
Dürbüne inan, göze değil;
merdivene inan, asla basamağa değil;
kanatlara inan, kuşa değil
ve yalnız kendine, yalnız kendine, yalnız kendine.

Cesar Vallejo

Kalemin ne kadar güzel SerapCan, bir kere daha kutluyorum saygın kalemini...

Değerli seçici kurul üyelerinin haklı tercihleriyle "Günün yazısı" seçkisiyle taclandırılan,her türlü övgüyü fazlasıyla hak ettiğine benim de yürekten inandığım içi yine mantık çerçevesi aralığında hınca hınc dolu yazınızı gönülden kutluyorum..Selam ve saygılarımla

Güven duygusunun temelini irdeleyen ,bakış açımızı ve farkındalığımızı göz önüne seren,okunası bir yazı...
Serap Hocam günün yazısı seçilen çalışmanızı tebrik ediyorum. Saygı ve sevgilerimle...

değerli çalışma için sizi kutlarım öğretmenim, nicelerine inşallah

Sevgili Serap hocam
Günün seçkisini kutlamak için sayfanıza bir uğrayayım istedim ..

Güven konusu önemli bir mesele . Galiba eskiden insanlar daha çok güvenirdi birbirine mesela evimizin anahtarını kapı komşumuza bırakabilirdik ya da ben bir koşu pazara gidip geleceğim diyerek evladımızı gönül rahatlığıyla emanet edebilirdik ..

Bir devran döndü ki; şu zaman da çok duyuyorum ben -babama bile güvenmem- diyenleri ve hatta şu atasözü de oldukça revaçta

"Güvenme dayına, ekmek al yanına"

Yani demem o ki artık dayımız kadar yakınlarımıza dahi güvenmeyecek kadar negatif duygulara bürünmüşüz ..

Toplumda bireyleri birbirine bağlayan en güzel duygular sekteye uğramış.. Özellikle yeni dostluklar arkadaşlıklar kurarken iki kere düşünür olmuşuz ..

Güven/sizlik beraberinde önyargıyı da getiriyor çünkü .. Her seferinde bir "acaba" sözü kafamızda soru işareti olarak kalıyor çünkü çoğunluk birbirini sırtından vurur olmuş..

İnsanların birbirine gözükapalı güvenebileceği günlerde vardı bir zamanlar..

Kalıcı olursa daimi olursa güven
Gerçek anlamda güvendir

Ve güven;
belkide uzunca bir yolda giderken ektiğini , dönüş yolunda bulup
biçebilmekti kim bilir? (EAY)

Sevgilerimle Serap hocam

Günün yazısı olması ayrıca bir gurur...Çok mutlu oldum öğretmenim...Tekrar kutlarım...

Güne gelmeyi çokça hak eden paylaşımınızı tekrar tebrik ederim Serap Hocam.
Saygı ve sevgilerimle...

Tebrik ederim çok açıklayıcı güzel bir yazı olmuş

Tebrik ederim çok açıklayıcı güzel bir yazı olmuş

güven karşınızdaki insanı çok iyi tanımak anlamına geliyor(bu ne kadar mümkün olabilir tartışılır),vereceği tepkileri,neyi,nerede nasıl yapacağı ve beklentileriniz konusun da sizi asla yanıltmayacak insanda güven duyulan insan demek ve insan ilişkileri güven duygusu üzerine kurulu en zor kazanılan,en zor duyulan duygu üzerine ve ne yazık ki yanılgıların en çok olduğu o duygu üzerine..

Güven duygusunun temelleri bebeklikte atılır. Bilimsel yönüne girmeyeceğim ama şöyle diyebiliriz etkisinin ne kadar mühim olduğunu belirtmek maksadıyla.. Bebeğin parmağını emmesi güven duygusunun ne kadar önemli olduğunun bir kanıtıdır. Sevgi ile her zaman rekabet halindedir..vs..

Çok güzel bir anlatımdı Serap hocam, hem akademik yaklaşımlarla, hem de kendi bakış açınızla harmanlanmış öğretici, bilgi verici, güne çok mu çok yakışmış bir deneme yazısıydı.. .
Kutluyorum..

sevgimle..

Çok önemli bir konu...
Ve konusunu iyi işleyen önemli bir yazı/deneme...
"Güven..."

İnsan, hatta diğer canlıların da karıştığı bütün ilişki türlerinin "nirengi noktası..."
Olmazsa olmazı!
Eksikliğinde şüphe...Tam olarak oluşmadığında "arada mesafe..."
Somut verilerle ikame edildiği halde, "hissetmekle" içe yerleşen ve kalbin onayına gereksinen bir duygu, güven...
Bu nedenle biraz da subjektif... Ya da göreceli...

Yazıda da işlenmiş...
"Temayül" olduğunda, yanılmayı dahi göze alıyor kişi...
Ya da... Eldeki veriler güvenilir dese de..."Gözüm tutmadı" diyebiliyor kişi...

Tavsiyemdir...
Hüküm vermeden "ince eleyip sık dokumalı" insan...
Hele güvenip, gönlünü, dostluğunun kapılarını açtıkları için...

Tebrik ve teşekkürler yazı için Öğretmenim..

HARİKA BİR YAZI

SEVEREK OKUDUM

İŞ HAYATIM DA RAST GELDİĞİM BİR BÜYÜĞÜM BANA ŞÖYLE DEDİ

BAK OĞLUM SEN GENÇSİN BİLMEZSİN, ŞİMDİ BEN ŞU KAPIDAN İÇERİ GİREN HERKES İÇİN BENİ DOLANDIRMAYA GELDİ DİYE BAKIYORUM İYİ ÇIKARSA ŞANSIMA DEMİŞTİ

O ZAMAN ÇOK GÜLMÜŞTÜM.

SONUÇ ADAM HAKLIYMIŞ. MAALESEF ÖYLE. ÇOK TEŞEKKÜRLER SERAP HNM.

muslumbayram tarafından 7/4/2018 10:08:51 AM zamanında düzenlenmiştir.

Sizin de dediğiniz gibi güven, zor kazanılan ama çabuk kaybedilen bir duygudur.

İnsan arkadaşına, eşine, dostuna güvenmek ister. Güven ile başlar bütün içsel yolculuklar. Güven yoksa bir yere kadar.Gönlümüzün ne kapısı, ne de penceresi açılır karşımızdakine..
Güvendiğimiz de hele bize bir adım gelene biz koşar adım gittik.İyi ki dediklerimiz de oldu, yanılıp hüsrana uğradıklarımızda...

Paylaşım için teşekkür ederim Serap Hocam..Faydalı bir yazıydı.

O zaman ben de dostane bir şiirimi bırakıp gidiyorum..Saygı ve sevgilerimle..

....

Yalnızlığında
Yalnızlığına ses olayım.
Nefes olayım daraldığında,
Güven güvenebildiğin kadar
Dost olayım dayandığında...

Ve ışık olayım karanlığında
Ve adres
Kaybolduğunda..
Dönüp dolaşıp yorulduğunda
Son durağın olayım
Aklının bir ucunda.

N.Özhan

Yine çok anlamlı ve güzel bir paylaşım olmuş, hayranlıkla okuyorum böyle hanım hanımcık, akıllı, uslu yazıları, benim kalemimin kafası hiç çalışmaz böyle paylaşımlara.

Güvene gelince; ömrümün ilk yarısı herkese güvenerek geçti, öylesi bir güven ki, sonsuz. Sanırım biraz aptallık derecesinde sonsuzdu, çok kullanıldım :)) Yanlış anlaşılmayım, beklenti meselesi asla değil, kazık atmasalar yeterdi, ömrümün ikinci yarısını da güvenerek geçirebilirdim.

Şimdi mi; asla! kimseye güvenmem, eksikliğini hiç hissetmiyorum bile, kafam dinç :))

İnsanlar değişiyor muazzez, ilk yarım mazlum melekti, ikinci yarim sivri dilli, cadı :)))

Birde şiirimi ekleyim mi, şiirsiz olmazzz... Ama öncelikle değerli paylaşımın için kocaman tebrikler...
..............


D/uyarı

Güven terazisi iyice kaymış
Gecesi gündüzü is, kara duman,
Vicdan pusulası yönünden caymış
Elini uzatsan kol gider aman.

Aldanma yüzüne çokça gülene
Çıkarı olmasa gülmez vesselam,
İnanma sakın ha tek bir sözüne
Âdetten olmasa vermez de selam.

Sanırsın yürekten taşar her sözü
Kelamı süslüdür gayesi yaman,
Çıkara gelince şahlanır özü
Anlarsın darbeyi yediğin zaman.

Masum melek gibi elin verse de
Yılanı kırkar da ar etmez inan,
Eğriye, doğruya aklı erse de
Pabucu ters giymiş şeytandır, şeytan!


Nurten Işılak

Güven insan ilişkilerinde tek kullanımlık bir duygudur.

Güven vermek ve güven duymak önemli olmakla birlikte risklidir. Çünkü güveni boşa çıkma/çıkarma riskini içinde taşır.

Güvenimizi en güvendiklerimiz boşa çıkardığı için güvene karşı güvensiz direnci bağışıklık kazanmıştır.

Shakespeare'nin dediği gibi;

"Güven bir ruh gibidir. Ters ettiği bedene asla geri dönmez."

Duyguda, sözlerde, davranışlarda incelik sevgi ve güven yaratır, bu hasletleri yaşatan her insan kendisi aratır...

Yazacak o kadar çok konu var ki öğretmenim güvenle ilgili...

Güvendiği dağlarına kar yağmış bir toplumun içinde güven duyabileceği yer ve insan arayışı bitmeyecektir.

İnsan niyetini her an değiştirebilen bir canlı olduğu hayatında sürdürülebilir bir güven tesis edebilmekte çok az insan başarılı olur.

Yine çok anlamlı bir yazıydı...Çok ilgiyle, beğenerek ve öğrenerek, düşünerek okudum ve yorumlamaya çalıştım. Saygılarımla...