Ver Coşkuyu!

• 28 Haziran 2018 Perşembe 14:38:46

VER COŞKUYU!
.
Cumhurbaşkanı ve 27. Dönem Milletvekili Genel Seçimi geride kaldı. Cumhurbaşkanı Erdoğan yüzde elli iki ile ilk turda cumhurbaşkanı seçildi. Cumhur ittifakı da 343 milletvekiliyle parlamentoda çoğunluğu sağladı.
Hayırlı olsun. Kazanan Türkiye’miz olsun.
.
Resmi olmayan sonuçlar belli olur olmaz kutlamalar başladı. Partililer sokaklara döküldü. Gecenin geç saatlerine kadar sürdü bu coşkulu gösteri. Hemen hemen her yerde yapıldı kutlamalar.
Elbette sevinilecek. Bunda yadırganacak bir durum yok. Ama sevincimizi yaşarken coşup taşmak da ne oluyor? Sokaklara dökülmeler… Ortalığı velveleye vermeler… Halbuki sonucu daha olgun bir şekilde karşılamak, seçimde kaybedenlerin halini anlamaya çalışmaktır güzel olan.
Biz üzüntümüzü de böyle en uç noktada yaşarız. Dünyalar başımıza yıkılmış gibi yine ortalığı velveleye veririz. Taşlar alıp dövünürüz. Gözyaşlarımız ummanlara karışır. Böyle olmamalı. Hüzn ü kederde de kadere rıza gereği soğukkanlılığımızı korumalıyız. Hem sevinçte hem kederde olgun bir insana vakarlı bir duruş yakışır.
.
Bir paylaşımda gördüm. Aziz bir can arabasında gidiyor. Ön koltukta oturuyor Arabanın teybinde bir şıkırdak oyun havası. Emniyet kemeri bağlı. Arka koltukta foterli bir çocuk. Bu gaydanın bağlantı bölümünü yazayım:
“Aman aman elmalı
Yar seni nerde bulmalı
Seni bulduğum yerde
Sıkı sıkı sarmalı”
Paylaşımın üstüne de şu notu düşmüş: “Verrr Coşkuyu verrr...gır gaşşıkları gır gırŕrrrrr.....” Kendi de eşlik ediyor türküye. Yüzünde güller açıyor.
Ne güzel! Kendi arabasında, kendi halinde coşkusunu yaşıyor. Öyle gaşşık gırma falan yok.
.
Bir tarihte Boğazlıyan’da belediye başkanlığı seçimi yapılmış. O zamanlar saat 21.00’da seçimle ilgili haberler verilmeye başlanırdı. Saat 21 suları. Kazanan taraf sokaklara dökülmüş. Arabasına binen konvoya katılıyor. Havai fişek gösterileri ortalığı gündüz gibi aydınlatmada. Bir gürültü, bir hay huy…
Emin amcamın Boğazlıyan’da Bağlarbaşı’nda iki katlı bir evi var. Alt katında Hasan Usta oturur. Hasan Usta soğuk demircidir. Üst kat o sıralar boş. Emin amcam da üst katta.
Hasan Usta’nın partisi seçimi kaybetmiş. Morali sıfırın altında Hasan Usta’nın. Dokunsan ağlayacak hallerde. Çıktı balkona. Şöyle bir bakındı etrafa. Söylendi kendi kendine. Birkaç dakika kaldı balkonda sonra içeri girdi.
Emin amcam da üst balkonda bu velveleyi seyrediyor. Hasan Usta’yı alt balkonda gördü bir ara. Tam o sırada yakınlarda bir yerden havai fişek attılar. Emin amcam hemen içeri girdi. Baktı üstüne başına. Eliyle yüzünü yokladı. Bir şey olmadığını anlayınca rahat bir nefes aldı. Allah’a şükretti. Peygambere salavat getirdi. Şoku atlatır atlatmaz aşağı indi. Doğruca polis karakoluna gitti. Yaşadıklarını anlatıp şikayetini beyan etti.
.
Diyeceksiniz ki “Neden şikayetçi oldu?” Az sabredin efendim. Her şeyin bir sırası var. Nöbetçi komiser iki polis verdi amcamın yanına. Bunlar geldiler Bağlarbaşı’ndaki eve. Polislerden biri kapısını çaldı Hasan Usta’nın. Hasan Usta çıktı. Baktı ki karşısında iki polis:
-Buyrun memur bey. Hayrola, bir durum mu var?
-Evet beyefendi. Hakkınızda şikayet var.
-Ne şikayeti efendim?
-Bu amcaya aşağıdan ateş etmişsin.
Hasan Usta allak bullak oldu:
-Ne ateş etmesi, ne diyorsunuz Allah aşkına?
Emin amcam lafa girdi:
-Aşşağdan ateş itmedin mi? Gozlerim yaşardı alevinden. Allah’a böyuk varmasın. Az gassın beni vuracağıdın.
Hasan Usta güldü Emin amcama:
-Git İşine yav. Benim canım burnumda zaten. Biz seçimi gaybettik. Onun üzüntüsü içindeyim.
Sonra polislere döndü:
-Sonuçlar belli olur olmaz ortalığı velveleye verdiler. Havai fişekler atıldı. Kornalar çalındı. Alahehey!.. Arabalar konvoy halinde dolaştı. Emin emmi o havai fişekleri görmüş. Benim ateş ettiğimi sanmış. Hala devam ediyor bak o tantana.
Polisler güldü. Hakikaten o hay huy devam ediyordu. Emin amcama dediler ki:
-Amca sen rahat ol. Gir içeri. Aç televizyonunu, seyret. Balkona da çıkma. Ne olur ne olmaz.
.
Emin amcam çıktı yukarı. Kapıyı arkadan sürgüledi. Girdi içeri. Balkona da bir daha hiç çıkmadı.