ÇARESİZ ÇOCUK

• 18 Ekim 2008 Cumartesi 17:47:07

Çocuk esirgemedeki çocuklara üzülüyoruz ama bazıları gerçekten çok iyi ortamlarda yetişiyor sevgi köylerine illa gitmeleri gerekmiyor.O yuvada bile mükemmel bakılıyorlar her ihtiyacı gideriliyor,ancak anne sevgisini ne kadar vermeye çalışsalarda illaki anne sevgisi bir çocuk ne kadar mükemmel bakılsada onu kimse veremez.Biz içimizden üzülüyoruz ama devlet o çocuklara mükemmel bir hizmet sağlıyor,herşey daha da iyi olacak eminim ancak herşeyide devleten beklemek olmaz ya hani bizimde birşeyler yapmamız lazım.
Mesela gönüllü anne olup orada hangimiz bir gece hıçkıran çocuğun gözyaşını sildik,hangi
çocuğun bir ağlamasını dindidik, hangi çocuğun derdine ortak olduk,hangi çocuk hastalandığında yardımcı olduk...
ben orada çalıştım ve bu yazımıda buraya bilinçlendirmek için bırakıyorum sizinde bir katkınız olabilir oralara gidip bir çocuğun başımı bile okşayabilmek okadar mutluluk ki onlar için.
Başımdan geçen bir olayıda anlatmak istiyorum.işe başladığım 15 gün sonra işten çıkmaya karar verdim.Arkadaşlarımla konuştukytan sonra ikna ediliğ biraz daha kaldım.kalmakmıydı katlanmakmıydı bilmiyorum ama sanırım derman olmaktı ordaki çocuklara ve çok sevilen biri oldum .Gerçi onlar herkesi seviyor onlar için misafir bayan anne demek ,misafir erkek baba.elkide beni anne diye benimsedikleri için kaldım.
Ama ben onları sevdim hemde çok onlarda beni sevdi.ister orada çalışın çalışmayın bir ziyaretin bile o çocuklar için çok önemi var.
Bazen babamla tartıştığım zaman bile sen ordaki çocukları görüp kıymetimizi bilmiyorsun der,bende ona;devlet senin bana baktığından daha mükemmel bakıyor derim.
Tabii babamda haliyle sinir olur gerçi çaktırmıyor ama anlamakta mümkün dedeğil.
O çocuklar ne kadar istedilkleri önünde,istemedikleri arkasında olsun anne sevgisine illaki ihtiyacı var hepsi terk edilmiş de değil ancak maddi imkansızlıklardan bile bırakılan çocuklar var.
Bu yüzden bunu her edebiyat dostu arkadaşlarımı bilinçlendirmek istedim ve herkesinde ziyeret etmesini istiyorum.
belki düşününce duygusallığınız ağır basacağından sebep gitmek istemesseniz belki üzülüceğinizi düşünürsünüz.peki bir arkadaşınız hemde minnacık bir arkadaşınız da ordan olsun istemezmisiniz.
merak etmeyin hiç kötü yerlerde değil çünkü inanın şiddet yok ben gömedim zaten görmüş yaşamışta olsam böle bişeye ben izin vermem ,yaptırmam da .
Minnacık bir çocuğa şiddet yaşanmasından nefret ediyorum.biz büyükler adam öldürüp bir insan öldürüp rüşvetle hapishaneye bile giremezken bu kadar büyük suçumuzu bile yaşamazken o minik bebeklerin ne suçu var değilmi.
o yüzden edebiyat defteri dostlarımı çocuk yuvalarına ziyaretlerini bekliyorum sevgilerimle........