Aşamalar
sonlu olanı kavrananın getirdiği ağu belirsizlik ve ne zaman aklima düşse ateşi görünce baktığım değişimin yazgıya bulaşan kudretli gazabını hissediyorum. dibine kadar dalacak ve vurgunu sesten sonra yiyecek bir kusuş.
sürekli ateş yaktığım bir yer var: büyüleniyorum belirsizliğe dönüşürken. bu kadar sabit ve yalın varoluşu hangi dörtgen almaya cüret eder?
düzenin algoritmik ürpertilerini aklınla kavramak, idealize edilmiş parçalanmayı sürerken tam ekvatorunda yalnızca o kararsızlık halini alır ve reyonunda çürütür.
narhı belirsiz olanın pazarı sofradır.
bu yaktığım ateş; ola ki büyümek ister, önce kendini külden ayırmalı ve bunu yadsıyan tarafımı ısıtmalı.
belirlenen şey çünkü; olacaklardan şerh edilmektir.