Gülhayat.

• 3 Haziran 2018 Pazar 21:00:00

Yine içi daralmıştı!
Pencereye doğru yaklaştı
Dışardan çocukların sesi geliyordu
Açtığı pencerede öylece seyre daldı
Cıvıl, cıvıldı çocuklaröyle bir iç geçirdiki
Mahalle duyacak sandı,
Olmuyor işte olmuyor diye söylenerek
Gözlerini sildi,
Eve köye sığmaz gibiydi
Tastamam sekiz yıl olmuştu evleneli
Arkadaşları ikişer üçer çocukları vardı
Ne zaman bir araya gelseler
Konuşma genelde çocuklardandı
Konuşacak bir şeyi olmadığını düşününerek
Uzak durmaya başladı
Bir süre sonrada hepten koptu
Bir bakıma hayattanda kopmuştu
İyice bırakmıştı kendini
O kadar severek biriktirdiği bebek resimlerini yırtıyordu
Gelmedin bebeğim, gelmedin annem,
Gel ne olur birde ben seveyim,

Seni sevmek nasıldır hiç bilemedim
Sığmıyorum bir yere nereye gideyim
Başkası severken gözlerim doluyor
Geçiyor ömrüm yavrum canım diyemedim..

Her yakınması şiir gibi dökülüyordu
Arkası gelmiyordu iç geçirmelerininmutfağa yöneldi
Bir şey yememişti bu günde , epey zayıflamıştı
Yarın doktora gidecek olmanın heyecanıyla
Sevinci, korkuyu bir arada yaşar gibiydi
Bu dördüncü tüp bebek denemesi olacaktı
Sorun eşindede olsa kendinide suçluyordu
Eşine neşeli gözüksede o biliyorduki gizli,gizli, ağladığını

Soracaklar diye insanlardan kaçarım
Alemler içinde bir benmi kalmışım
Olmuyor işte olmuyor, yangınlardayım
Sen gelmeden bu kendimle barışamam..

Kendi kendine mırıldanarak
Bu defada olmazssa nasıl yaşar ne yaparım diyordu
Neden adımı gülhayat koydular sanki
Gülme hayat deselerdi bari...