Mis gibi bahar kokusu ve gunesli bir gun...
Merhaba yabanci, sana da merhaba.
Her gecen gun yenilenen zaman ne guzelsin sen.
Seninle de guzel seyler paylastik hani, zamanim yom ofkelenmeye.
Yasam koca bir devinim. O zamanin sartlariydi tum bunlar.
Ben de degisiyorum hani. Ne sabit kaliyor ki birak degiseyim.
Agaclar da yaprak doker, sonra yemyesil bir durus sergiler. Filizlenmek gerek. Insan hissedebildigi kadar insan, kendini degustirebildigi kadar guclu.
Gorulmemis diyarlar var, sesimin ulasmadigi insanlar, okunmamis kitaplar...
Ezmemeli kendini zamanin altinda, guzel bir akrobasi senligi olmali hayat.
Buyuyorum galiba.
Belki kalbim de genisler birgun?
Daha anlayisli olurum herkese.
Dayanikli yapmak gerek binalari.
Olay kendimizle ilgili, geride kalanlar sadece araci.
Gelecek birgun ve sesimi acicam belki insanlara, dinleyeceksiniz beni, okuyacaksiniz beni, belki once kendimi iyilestircem ve insanligimin ellerinden tutcam.
Agaclar buni her sezon yapmiyor mu? Nasil dayanir yurek anlatsinlar.
Ben de yenilenip cicekler aciyorum, sen de guzel kardesim. Hadi daha fazla aviyi biriktirme ustunde.
Kopek baliklari da biriktirmiyor hem, doganin kanunu.
Yenilenelim guzelleselim oyleyse.
Olay kendinle alakali, kendimizi anladigimiz zaman insanligi da anlayacaksjn, bak soz veriyorum.
Buyuyup yesermeye...
Ritmle...