Televizyonun icadı 1930 lu yıllara denk gelir. Bize ise altmışlı yılların sonu ve yetmişli yılların başında gelmiştir... Daha öncesinde insanlar radyo ile haber alma yoluna gidiyorlardı... Türkiye çok partili parlamenter sisteme geçince, 1946 ve 1950 yıllarında yapılan seçimleri halkımız hep radyodan takip etmiştir...

Bizler ilkokula başladığımızda televizyonda, radyo da hayatımızın bir parçası olmuştu... Eski bir radyomuz vardı, ön tarafında Avrupa’nın bir çok şehrinin isimleri olurdu... Bratsilava, Varşova, Prag, Viyana, Madrid gibi... O zamanlar televizyonlardan maç nakli olmazdı, bütün birinci lig maçlarını radyodan takip ederdi futbol hastaları...

Ve tabi arkası yarınları nasıl es geçeriz. Radyo Tiyatrosunun hızlı takipçileri vardı... Sabah kuşağında belli saatlerde yayınlanır, hanımlar hem ev işlerini yapar hem de radyo tiyatrosunu dinlerlerdi... Bölüm bölüm olur, ertesi gün devam ederdi... Gece masalları, nasıl unutur onları o tarihte bizim yaşımızda olan çocuklar. Çakılırdık adeta radyonun başına...

Doksanlı yıllardan sonra özel radyolar ve özel televizyonlar yayın hayatına başlayınca TRT haliyle biraz geri plana itilse de yine de yayın hayatımızın temel direklerinden birisidir TRT Radyo ve Televizyonları... Spikerlerin akıcı ve duru Türkçesi her zaman TRT’yi bir adım önde götürüyor. Zaman zaman dinlediğim bazı özel radyo ve televizyonlarda adeta dili katleden konuşmacılara da şahit olunca insan, TRT Radyo ve Televizyonlarının kıymetini daha iyi anlıyor...

Gece yastığa başınızı koyarken, yanınıza da ufak transistörlü bir radyo alıp kulaklığı da kulağınıza taktınız mı güzel de bir müzik kanalı bulup bayağı gevşeyebilirsiniz... Bu gün yüzlerce radyo kanalı her türlü yayını serbestçe yapmakta ve ülkemizin kültürüne katkı yapmaktadır. Radyolu günler geçmişte de güzeldi, şimdilerde de ülkemizi ve dünyayı şenlendiriyor...


AHMET ZEYTİNCİ