İNSAN OLMAK...

• 16 Ekim 2008 Perşembe 03:40:38

İnsan olmak.
Gerçekten İNSAN OLMAK nedir?
Bildigimiz bütün klasik sözleri biryere bırakıp İNSAN ı gözden geçirelim mi?
KAİNATI YARATAN GÜCÜN kitabında değindiği değerlere bakarak insana göz atmaya ne dersiniz?
BİR KARANLIKTAN BİR KARANLIGA GİDEN İNSAN NEDİR? KİMDİR?

Hepimiz bilinen yöntemler le dünyaya geliyoruz.Hepimiz bir memeden süt emip,uzun ve yorucu bir bakımla ayaklarımızın üzerinde durmaya çalışıyoruz.Büyüyoruz.Ögreniyoruz.
Çalışıyoruz.Ürüyoruz.Peki bütün bunlar bizi İNSAN yapmaya yetiyor mu?Tabi ki hayır...
İNSAN OLMAK ÇOK DAHA BAŞKA BİRŞEYDİR...
Peki nedir....?

ALEMLER YARATILMADAN ÖNCE..HİÇBİRŞEY YOK İKEN VAR OLAN ...MUTLAK GÜÇ
Şöyle diyor....BEN SİZİ,BENİ BİLESİNİZ VE BANA İBADET EDESİNİZ DİYE YARATTIM...
Aslı çamur olan..birparça kan ve meniden yaratılmış olan canlı neden bu kadar önemli...ve onu değerli kılan nedir...Ki bu MUTLAK GÜÇ...YARATTIĞIM EN DEGERLİ ESERİM..İNSAN DIR...Der.
Her insanın yaratılış sebebiyle değerli olduguna kuşku yoktur..Peki her insan aynı değerde midir.?İnsana verilen kısa ömür içinde.diyelim ki bütün hayatı kötülüklerle geçmiş,
insanlara eziyet etmiş.çalmış.ve her kötülüğü yapmış bir insanla .yaratılışın gayesine uygun hareket etmiş birini aynı kefeye koymak mümkünmüdür.?elbetteki degildir.ve olmamalıdır da.
Öncelikle ...insan kendisine verilen en büyük nimet olan aklını kullanmak zorundadır...
bu akıl onun hayatı sorgulaması,kendine çeki düzen vermesi için en gerekli olan davranıştır.İNSAN AKLIYLA KAMİL.CEHALETİYLE HAYVANDIR.BELKİDE DAHA DA AŞAGI TABAKADA DIR...
Yeryüzünde yaşayan bütün insanlar,aynı mutlak gücün yarattığı ve aynı anadan ,babadan türettigi varlıklardır.bu yaratıcının insanlara misal vermek için yaptıgı basit bir işdir.aynı güç bir sinegin 250.000 türünüde bizlere misal olarak vermekden çekinmez..bu açıdan bakıldığında bütün insanlar kardeştir.Ama bütün insanlar ortak akılla hareket edemediği için hırs,menfaat,ve bitmeyen kinle,ve yine YARATICININ bizlere verdigi hedeflerin dışına çıktıkları için.hepimize ait olan bu dünyayı CEHENNEME çevirmeyi
başarmışlardır...
İnsanlar sabırsız,aceleci ve asla ölmeyecek gibi arsız varlıklara dönmüşlerdir...işin acı tarafı,hayat değirmeni acımasız zaman,yeryüzündeki bütün zalimleri bir bir kendi karanlığına almıştır.ve almaya da devam edecektir.
İNSAN GERÇEKTEN DEĞERLİ BİR VARLIKTIR.AMA ONU GÜZEL YAPAN AHLAKI VE DEĞERLERİDİR.ELBETTEKİ BU DEĞERLER,EVRENSEL DEĞERLERDİR...YARATICININ SEVDİGİ DEĞERLERDİR....

İnsan ,toplumsal yaşama şartlarına göre şekillendirilmiştir.verilen her nimet ,örnegin duyma görme koklama,dokunma hareket edebilme.hiçbir dünya nimetiyle kıyaslanamayacak kadar degerlidir.ihtiyacını belirten hiç kimse,kendisine bedava verilen bu nimetlerden para için vazgeçmez.geçemez....
Ama aynı insan birbaşkasının kafasını gözünü yarmakda cehaletiyle bi mahzur görmez...
İLK İNSANIN yeryüzüne indirlişi ve geçen süre içinde MEDENİYET belki teknolojik olarak
çok ileri gitmiş gözükebilir.Ancak dikkatli bakıldığında bunun aynı oranda insanın kendini geliştirme sürecine pekde olumlu yansıdıgını göremiyoruz.insanlar daha güzel evlerde daha rahat şartlarda yaşamasına ragmen,toplumsal varlık olmakdan çıkmış,BİREYCİ BENCİL,VE ACIMASIZ BİR VARLIK OLMA YOLUNDA hızlı bi sürece sürüklemiştir....
İnsanları bu tür agrasif davranışlara iten sebepler ne olabilir..
yeryüzünün herhangi bir yerinde.herhangi bir renkte herhangi bir koşulunda dogan insan lar ,onlara göre daha iyi şartlarda olan insanlardan daha mı degersizdir...bölge koşullarına göre imkanları olanların,güçlü olanların ,kendilerinden daha zayıf insanların haklarını hürriyetlerini gasp etmeleri hangi kutsal kitapta haktır.ve dogru bir davranış olabilir.
Kaldı ki yüce yaratıcı."neyle gelirsen gel .ama KUL HAKKIYLA GELME"diye ikaz etmişken...

KAİNATIN yaratıldıgı günden bu yana,toplumların gelişme süreçlerine göre zaman zaman
yaratıcı tarafından insanlara uyarıcılar gönderilmiştir.O öyle bir yüce güçtür ki;
uyarmadan azap etmeyi kendine yakıştırmaz.yarattıgı bütün mahlukatın huylarını bir şekilde insanlara da tecelli ettirmeye gücü yeten güç,buna ragmen insanlara istedigi vasıflarıda bildirmiştir.aslolan insanlıktır.aslolan bu insanların YARATICIYI bilmesi ve hakettigi saygıyı göstermesidir.bunun dışında kalan tüm olgular teferruattır.tabiat ve içinde barındırılan bütün nimetler İNSANA HİZMET ETMEK İÇİN YARATILMIŞ NESNELERDİR..

İNSAN ,çırılçıplak bırakıldığında zayıf.naif bir varlıktır.kırılgandır.kendisine verilen düşünme gücü ve akılla çevresindeki bütün canlılara fark atan muhteşem bir varlıktır.
bu kadar muhteşem bir varlıgın.onun degerini hiç eden davranışlarla donanması ancak talihsizlik olabilir...cehalet olabilir.
"YAŞAYAN HER CAN ÖLÜMÜ TADACAKTIR".ayeti kerimesi geregince hareket edebilsek,
dünyaya geliş sebeplerimizi yeterince anlayabilsek;kimse kimseye eziyet etmezdi..
kimse kimsenin hakkını yemezdi.saygı ve sevgi önceliğimiz olabilseydi,dünya daha yaşanılır bir yer olurdu.
Bizden önce yaşayan insanların,cok acı tecrübelerle edindigi bazı sonuçlar ki biz bunlara ATA SÖZLERİ diyoruz;aynı acıları yaşamadan ders almamız gerektigine inanıyorum.bunlardan biride" RÜZGAR EKEN,FIRTINA BİÇER"sözüdür.çok küçük degersiz
süslü şeyler için belki günü kurtarmak için yaptıgımız şeyler,çok daha fazla sayıda insanların acı çekmesinede sebep olabiliyor.insanlıgını yitirmiş,hayvan seviyesinin altına indirilmiş cahil bir insanın,CANLI BOMBA olabilmesi,nasıl bir toplum için tehlikeyse;insanlıgın bir derdini çözmek için bütün hayatını araştırmaya adamış bir insan da o kadar şanstır.bütün bu çelişkiler içinde yaşamaya çalıştıgımız hayatın sadece bize ait olmadıgını .anlamamız gerekiyor.olabildigi kadar hızlı toplumdaki insanların cehaletten.ve çaresizlikten kurtulması gerekiyor.AÇ İNSAN,ÇARESİZ İNSAN bir toplum için
en büyük tehlikedir.
Ve insan olarak en büyük hatamız ,İÇİNDE BULUNDUĞUMUZ TOPLUMDA ,DEVLETİ İDARE ETMEK İÇİN SEÇTİĞİMİZ İNSANLARIN BASİRETSİZ OLANLARINI SEÇMEKDEKİ USTALIGIMIZDIR.
Kendi ellerimizle seçtiğimiz,MAAŞLARINI ÖDEDİĞİMİZ insanların kötü yönetimlerini de sineye çekmek zorunda kalmamızdır.
IŞIK SAÇABİLMEK İÇİN IŞIMAK GEREKİR.Karanlık adamlardan aydınlık beklemek ne büyük saflıktır.Ve en acısı bu insanların cahil olmamasıdır.Demek ki okumuş olmak;cahilliği
ortadan kaldırmıyor.aynı zamanda AHLAKLIDA OLMAK GEREKİYOR...
İYİ BİR YÖNETİM İÇİN ÖNCE AHLAK GEREKİYOR.AHLAKI OLMAYANLARIN YÖNETİMLERİ DE
BİR B.KA BENZEMİYOR.
Her insanın,önce kendini toplum içinde yaşabilecek kadar olgunlaştırması;
ve her insanın yaşadıgı ülkede en azından kendi kadar başkalarınında hakkı olduğunu bilmesi,ülke içindeki bütün degerlerin o ülke içinde yaşayan bütün insanların hakkı oldugunu kabul etmesi,gerekiyor.
ADALETİN OLMADIGI,kuralların uyulmadıgı bir ülkede,güçlü olan kazanır mantıgı bir süre için hükmünü sürsede.İLAHİ ADALET eninde sonunda tecelli eder.
bizi biz yapan degerlerimizi ortadan kaldırırsak,evet bir süre daha yaşamaya devam edebiliriz ..ama MİLLET OLMA özelliğimiz ortadan kalkar.
İNSAN OLMAK SADECE YAŞAMAK DEGİLDİR.AYNI ZAMANDA YAŞATMAKTIR.
İçimizi parçalayan ,kanatan ŞEHİTLERİMİZ bizler için canlarını feda etmektedir..
Bir tarafta canını seve seve veren bir ülkenin içinde,bir tarafta hertürlü talanın
ve soygunun yapılamsı ne acıdır.
Dedim ya...
İNSAN OLMAK BAMBAŞKA BİRŞEYDİR...

TURGUT CENGİZ ekim 2008