Sahtekar olmayan şiirler, gerçek aşkın gözlerdeki anlık yansımalarınadır.Şairle gerçek aşk arasındadır .Gerçek aşk görülmediği için gözü kullanır.Şair gözdekini özüne alır.Öz çekirdektir.yangın yeridir.Gördüğü gözden gitsede aşk, özden gidemez. erir yangında...Ve o göze çektiği acıdan dolayı öfke duysada, derininde sonsuz minnettarlığıyla gerçek aşka yolculuğu büyüyerek devam eder.Yolculuk bittiğinde gerçek aşka ulaşmayı başarırsa şair, asıl sonsuz teşekkürü ,sonsuzluğun içinde o gözün yada gözlerin şairlerine edecektir.Herkes birer şairdir herkesin şiirleri vardır.Kiminin içinde kalır şiirleri, kiminin dışındabu dünyada. Mevzu aşkı ne sözde ne gözde bırakmamakta,yaradanın ruhundan üflediği , özdeki yangın yerine alıp ateşi harlamakta..Ateşiniz sönmesin.Aşkla yanın.hoşça kalın. Yeni uyananlara gün aydın:) E.Y.