- 633 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
kendi senfonisi
Parçalanmış suskun yüzün tek temsilidir gözler... derindir... mevsimlidir... denizdir... deryadır...
Boğulursun tek damla yaş(ın)da...
Ya da kamaşır gozler bakarken, güneş gibi parladığında... en nadir rastlananı da budur işte...
Konuşulmayan her şey bir çift aynı rekte birikmiştir...
Hoş!... kendin bile cesaret edemezsin ya konuşamadıklarına...
Ya boğulursam?
Ya çıkamazsam kirpik parmaklıklar ardından?
Ya mukayyet olamayıp kendime, bi de alışırsam ?
Yo ...
Ücrasında kalayım aynı renklerin...
Benim olsa da
Konuşmak için henüz hazır değilim...
Aybüke ( kendi senfonisi)
kendi senfonisi Yazısına Yorum Yap
"kendi senfonisi" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.