Varoluş

• 18 Nisan 2018 Çarşamba 23:18:42

Gözlerini açtığında başında korkunç bir ağrı hissetti.içinde bulunduğu boş Beyaz odayı taradı. O kadar boş ve parlaktı ki duvarla yerin kesiştiği noktayı ayırt edemiyordu.Bu maddesizlik başını döndürüyordu.Kendini buraya nasıl geldiğini hatırlamaya zorladı sonra aklına daha önemli bir soru geldi kim olduğu.Bu soru vücudunun irkilmesine sebep oldu.belirsizlik karşısında dehşete kapıldı.düşünebildiği hiç birşey yoktu. Beyni boşaltılmış gibiydi.Düşünebilme yetisini hala koruyordu ama üstüne düşünebileceği bir şeye sahip değildi.Aninden Nasıl göründüğünü merak etti.ince derinin altında çıkıntılı damarların çıkık kemiklerini sardığı ellerine baktı.Biraz daha odaklanınca elleri bembeyaz kesildi ve odadan ayırt edilemez hale geldi.Normalde bundan korkması gerektiğini düşündü ama o sırada beyni hiçbirşeyi anlamlandıramayacak kadar şaşkındı.Birden karşısında dev bir hologram belirdi.Korku içinde geriledi sırtının duvara çarpacağını zannetmişti.Ve on içinde bulunduğu şeyin bir odaya benzemediğini farketmişti bulunduğu yer büsbütün bir boşluktu yer yüzü ve gökyüzünün bembeyaz bir ışıkla kaplanması gibi.
İlkel bi ürkeklikle hologramlarda doğru emekledi.değişerek geçen görüntüler vardı. Yıkılmış binanın yanında yarım ekmeği paylaşan çocuklar vardı.başka bir görüntüde harabeye dönmüş bir şehir kaçmaya çalışan insanlar vardı.Sonra bi Deniz herzamankinden büyük dalgalar ve bu dalgalandın arasına yüzmeye çalışan içi insan dolu bir bot.görüntüler küçüldü ve kayboldu.Dünya belirdi evet hatırlamıştı bu gezegende yaşıyor olmalıydı evet öyleydi.ekran Afrika kıtasını büyüttü toprak zangır zangır sallanıyor ve batıyordu sular kara barçasının üstünü tamamen örttüğünde harita tekrar büyüdü.bu kutupların olduğu noktayı büyüttü.gözleri buzullara dair birşey aradı ama tek görebildiği suydu sonsuz ve Engin bir su birikintisi.harita Amerika kıtasına yaklaştı.sokaklarda gezmeye başladı.çatlamış asfaltlar,yıkılmış ve birbirinin içine girmiş apartmanlar,etrafa saçılmış mobilyalar.şimdi karşısında beyaz saray vardı yarılmış kubbesinde bir savaş uçağı.harita tekrar küçüldü.Ünya tekrar döndü ve şimdi Avrupa ve Asya’yı tek kıta olarak gösterdi.heryerde insanlar vardı bütün şehirler tıklım tıklımdı.kısa süre sonra bunun bir miting olduğunu anladı.milyarlarca insanın oluşturdu kalabalığın ortasında bi adam vardı.diğerleri göre değişik giyimli kudretli geniş omuzlu keskin bakışlı ama en önemlisi burnunun ortasında büyük bir çökük olan bir adam etrafını sarmış mikrofonlara bağırarak birşeyler söylüyordu ama ses duyulmuyordu.Kamera insanların arasına girdi.insanların konuşmalarını duyabiliyordu.

-işte tarihin gördüğü en büyük diktatör
-Vahşi bi insan kasabından başka bir şey deği
-Onun sayesinde bugün hayattayız
-yaşamak için milyarları öldürdü o ve fanatikleri
-bize karşı çıkan herkes bunu haketmişti
Ve duymaya tahammül edemediği pek çok konuşma.

Ekran kapandı.yerde bir ayna belirdi.titreyerek aynayı kaldırdı.Aynada gördüğü yüze dataylıca baktı ve ortası çökük olan burnuna.