0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
584
Okunma
Sen, ’’Aşk yok! derken ,
Dur! demişti aşk, ben buradayım, işte tam karşında. Bana elini uzat, sen de hissedeceksin aşkı. Eller önce hafiften kalkar sonra geri iner. Oysa geri inmeseydi o da görecekti aşkı.
Neden aşktan kaçıyoruz ki? Aşık olmak bu kadar mı zor, korkunç? Aslında bir yandan kaçarken, bir yandan o kadar çok istiyoruz ki aşık olmayı... Bence nasıl kırmızı, mavi, yeşil bir renkse, aşk da bir renktir.
Hem de aşk rengarenk. Bu yüzden aşkı gökkuşağına benzetiyorum. Sonra hemen kalp penceresinden dışarı bakıyorum. Acaba ne zaman yağmur yağacak da, gökkuşağı çıkacak diye...
Ve her yağmurda o, gökkuşağını bekliyorum. Bazen güneşli bir günde öyle bir yağmur yağıyor ki gökkuşağı çıkıyor ve sırılsıklam aşık oluyorsun.
