1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
874
Okunma

Bir filmdi izlediğim...
Final muhteşemdi...
Çocuklar sarılmak için koştular adamın üstüne...
Adam düştü yere...
Gelen çocuk atıldı...
Bir sevgi dağının altında kaldı adam.
Düşündüm...
Hüzünlendim...
Yaşlarla doldu gözüm
Boğazım oldu düğüm...
Sordum kendi kendime
Neden böyle hüzünlüyüm?
Çocukların böyle bir sevgi dağının altında kalabilmek için neler vermezdim...
Belki "SEVGİ" dir insanlığı kurtaracak olan...
Bunun en özgün kaynağı da ÇOCUKLARDIR şüphesiz.
Çocuklarsız sevgi olur mu?
Belki olurdur ama...
Ben düşünemiyorum bile...
Sevginin en özgün şekli onların pırıl pırıl parlayan gözlerinde...
Kuş gibi cıvıltılarında...
Saf duygularında değil mi?
Dünyayı kurtaracak olan...
Savaşları, cinayetleri, nefreti bitirecek olan SEVGİ değil mi?
Ve bunun da en özgün kaynağı ÇOCUKLAR değil mi?
Onlar mı bize muhtaç yoksa biz mi onlara...
Kadir Tozlu
10.04.2018