1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
992
Okunma
5.4’18/ günlük
Yaprağın rüzgarda çıkardığı sesteyim
Çağrılıyorum ağacın dibindeki taşın sesine
Yaprak dalından taşın üzerine düşünce
Dal ağaçta, yaprak taşta, çat diye çatlıyor sesim rüzgarda
Sert bir iklimin koynundan çıkandı
Çatlayan bir el, bir söz, bir yürek
Çehremde asılı manaya soruyorum kendimi aynalarda
Aynalar ki şahidimdir her yaşımın sabahlarına
Bilmiyorum, bir şey bilmiyorum, hiçbir şey bilmiyorum
Ne zaman nasıl unuttum neyi bildiğimi
Kulağımda çınlayan sesten alıyorum cevabı
Boş, boş, boş..
Çat diye çatlıyor aynalar aklımda
Dağılıyor her yaşımın sabahları iç organlarımda
Kalbimde duran acıdan biliyorum
Bir şey biliyorum
Bir şey biliyorum
Şiirin sahibi
Cevap Yaz