- 748 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Başlık Yırm YY. anılardan Türü Anı Hikayesi Metinde yazılı olduğu gibi, Lileli yıllarımızdı.1965-66 Eylülü olamalı.. Geceydi Uyuyamıyordum. Çıktım! Fuatla karşılaştım. Dışarıda kalmış. Bize geldik. O zamanlar öyleydi insanların bir
Yarım YY.lık Bir Anı
" Ruhuna El Fatiha!’
- Garibanım-
Kırkını verelim ’ oldu, son sözü vebalini sorumluluğunu da bana yükledi
adı saklı, sevgi sultanına da selam ve saygılarımla! Nokt!!!.
Evet yarım asırlık kardeşçesine arkadaşım sırdaşım Sn. Rah. Fuat’ı anmaktan, elim kalem tuttuğunca yazmaktan kendimi alamayacağım, anılar benidürtüklüyor!
İşte masum aşkın masallar perisi mesajımı alır almaz aramış... buluşmuş... dertleşmiş... olduğumu yazmış idim.
Bugün, bu an içimden beni dürtükleyen, dahası daha dün akşam olmuş gibi güzlerimin önünde canlanan anılanrdan birini siz yekmeğini lokmasını paylaşan, paylaştıran tanıdık bildik dosllarına sesleniyorum: O mübarek adamdan incinen biri varsa iş bu sayfama yazsınlar. Rah.den hakkı alacağı kalmış olanlarvarsa ya da öyle sananlar olursa bile helaletmelenini,, yarınlarda da sizlere hepimize o hak helaliğinin kısmet olması dileği ile...
Ne deyececek ne yazacaktım nereden nereye gelmişim!!
Haa! Daha dün akşam olmuş gibi liseli yıllarımızda ki 1965-66 olmalı Eylülün ilk günleri bir günün gecesi uyuyamıyorum, o yana dön bu yana dön... Olmuyor! Gözlerim uyku meleklerini kovuyor. Yüreğim kalk kalk der gibi vurup duruyor! Hafif dalacak gibi oluyorum, gözlerimin önünde Fuat canlanıyor!... Hayırdır!. Başına bir iş kaza bela gelmemiştir inşallah! dilekleriye giyiğndim çıktım. Ay ışıklı Eylülünilk günleri güzel bir geceydi... Saimekadın Cami altı mahallesinde oturuyoruz. Hatip Çayının üstü henüz kapanmamıştı. Palamutlu kocaman meşe ağaçlarıyl gençlerin oyun ve eylence yeri olan bir bahçe vardı. Orayı dereyi geçtim.Bahçeler üstünden gelen toprak yoldan biri geliyordu.. Oyalandım bekledim. Hayalim hala ondaydı. Gele gele taa kendisiydi gelen!.. Sarmaş dolaş!..
Okulların açılmasına bir kaç gün vardı.Gelmiş! Amcası oğlu Ali’nin evi kitliymiş! Nasıl olsa evdedir düşüncesiyle çıkıp gelmiş!...
Bize gittik! Ağabeylerimde kalıyordum.O zamanlar öyleydi. Onu da yani Fuat’ı da en az beni sevdikleri gibi severlerdi, sonuna kadar da öyle kaldı... Rah. bizimkilerce evden biri bilindi...
Daha nice anılar var yazılmyı bekleyen! İnşallahhh!
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.