sığınak
mekan üstünde
etrafı surlarla çevrili çember içindeyim
zaman
planlamasını yapmış üzerimde
ev
iş
ve düşe ayrılan dilimler halinde
aynaya baktığımda
robot olmadığımı kendime ispat etmek adına
mimiklerimin tuşuna basarak
his egzersizi yapıyorum
gün ışığında
ve değiştirdiğim kıyafetle
farklı ben’lere rol veriyorum içimde
ki
dışa yansıyan ve aksi ispat edilmediği sürece reddi mümkün olmayan mantığa
temel kazmaktan yoruldum
mıhlanıp kaldığımız pencerelerden hayatı okumak yerine
pencere güzelleri gibi bakıp
kararan üzümler gibiyiz
ve herkes hiç kimsenin bir şeyi olamazken
ne kadar da özeliz
bazen yapacak bir şey olmadığı halde nefes almanın haklı gerekçesi olsun diye
umutlar ekiyorum geleceğe
sonra geçmişe bakıp
boş saksı çöplüğüne saplanıyor bakışlarım
offf
çok sıkıldım
gelsen de dokunsan
varlığıma anlam katsan..
YORUMLAR
Bazen insanın kendi içiyle hesaplaşmaları oluyor
Geçmişin izleri geri dönüşüm kutusu gibi..
Bilindik yaraların ya da kimliksizliklerin üstünde gezinmek pekte yarar sağlamıyor aslında belki ama gelecek için bazı yaşananlar geleceğin ışığa kavuşmasına yardımcıda olmuyor değil.
Ve
Diyorum ki ..
Gel
Gel ki bir nefeslikte olsa çekeyim seni içime
Ölmüşlüğümden dirilip , varoluşum anlamına ersin.
Sevgimle
fransız
güzel bir sebep istiyor geleceğe
gelecekle birlikte gelsin istiyor
sebebin en güzeli :)
herkes için bir son var,boş saksı çöplüğü bunu hatırlattı bana da..yüreğinize sağlık...
fransız
teşekkür ederim Rezzan
gün ışığında
ve değiştirdiğim kıyafetle
farklı ben’lere rol veriyorum içimde
ki
dışa yansıyan ve aksi ispat edilmediği sürece reddi mümkün olmayan mantığa
temel kazmaktan yoruldum
Şiirin en entrasan dizesi burası bana göre....çok güzel ve farklıydı tebrikler Fransız :)
fransız
ama her ihtilal
elimde kalıyor :)