Ateşin AŞKI
Herşey aşkın ateşiyle başladı bir sabah..yanmakla..yandırmakla..eskilerden kalan herşeyi temiz bir sayfaya dökmenin bağbozumunda..
Yakmakla başlayacaktık ya herşeyi...önce babadan yadigar şakomu ateşe verdim..üşüyünce diğerlerini..çorapları..siyah beyaz resimleri..anılar defterini..bir karagümrük dolusu hayallerimi..yaktıkça alev aldım..yandıkça yandım...yanmak lazımdı..sonra buruşuk tenimden başladım yakmaya..beyaza bürünmüş saçları..
ter kokumu...yaktım işte her şeyi...Ruhumu ateşe attım..kıskananları ateşe atmak lazımdı anladım..ruhumu geri alıp öfkelerimi de yaktım..adavetimi..
düğünlerimi..çeyizimi...odam alev alınca dışarımda olan dünyamı da yaktım...yaktım işte..yaktıkça alev aldım aşkından..
ateşin de bir aşkı oldu...
ya da aşkın ateşinin herşeyi yaktığı...
YORUMLAR
O zaman o Ates bana nasip olsun derim.
Ey sevgili kullarim,Siz hep hayallerle,kafalarinizda,
birer "cennet" hayaller sevdasiyla avundunuz.
Ben sizler Dünyayi verdim,bana ihanet ettiniz.
Dünyamda kullarimi din adina katlettiniz.
Ben kullarim ölsun diye degil,Dunya cennetini vaadettim.
Yasayin diye, Ama kiymet bilmediniz.
Simdide Alevleri cehennem bilirsiniz.
Cenneti,Cehennemi,uzaklarda aramayiniz.
Tam sol yaninizdadir,icinizdedir.
özgür