Küçüklüğümden beri aşina olduğum ifadeler
kelimelerimin arasında öyle yer etmiş ki bana hep doğru gibi geldi.
Fakat zamanla insanın bakış açısı da değişiyor.
Darlıkta iken dik kafalı bir açı da olabiliyoruz ya da
başımız dik yüreğimiz geniş açıda iken birden daralmaya da başlayabiliyoruz.
Insanoğlunun denklemini çözmek zordur, trigonometri yumağıyız adeta...
Umut kosinüsleri siner bir köşemize, bul bulabilirsen.
Matematiksel denklemlerin edebi zihinle çakışması, tam bir havuz problemi.
Gözler akan iki musluk, gideceği yer de yok.
Peki nasıl çözeceğiz bunu? Havuz dolsun mu, boş mu kalsın?
Dolsun efendim dolsun, güzelliklerle dolsun.
Kederler de akıp gitsin içimizden.
Şimdi acılarımızı geniş ufuklara çevirelim.
Biliyorum, insanmatik zordur, fakat bırakın radyan size yan baksın.
Siz çemberden gökyüzüne güzel açılarla doğrulun...

Kurşunî