KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gün doğuyordu bir kadının gözlerinden
Bir boyacıymışım rüyamda.
Ellerimde işlemeli tahta sandık
Renklerin dansını seyrediyorum.
Yarasalar ve korku kuşatırken geceyi
Renkler tutmuş da düşlerimden
Düşmemişim karanlığa.
‘’Vazgeçmek kadar uzaktı’’ oysa ulaşmak istediğim yer.
Hıncahınç savuruyordum kendimi bulduğum tüm boşluklara
Kucaklasın diye mavi
Göğün ruhunu saran coşkusuyla
Bazen köpükten kristallerle süslüyordum şehrin her yanını
Metroda dans eden bir kız çocuğunun bakışlarını
En güzel renklerle çiziyorum duvarlara
Bazen yolların uzak aldanışlarını anlatıyordum renklerle
Cebimde caddelerin ışıltılı yalnızlığı
İçimde yarınların yitirilmiş buğusu
Yürüyordum düş çıkmazı sokaklarda.
Üşüyordum
Hissedemiyordum bile parmak uçlarımı
Sonra
Usulca gün doğdu bir kadının gözlerinden.
Yağmurlar yağdı yine sokaklara.
Silindi bütün renkler.
İyiyim diyerek kandırma kendini, dedi bütün sözcükler.
İyi değil hiç kimse...
www.youtube.com/watch?v=Ytjqv1Yt64A
YORUMLAR
"gün doğuyordu bir kadının gözlerinde
gözlerim geceye, gece de yalnızlığıma batmadan hemen önce" der gibi
özlü anlatım...
dostlukla
hena
Öylesine bir iç dökümüydü,okuman çok mutlu etti Gule..
Gule, söylemeden geçemeyeceğim,keşke çok daha fazla zaman ayırabilsem yazmaya ve keşke senin kadar güzel yazabilsem...
sevgiyle gule.
Gule
sevgiyle yürektesin hep...
Yalnızlık; öyle bir kelime ki
bütün yeryüzü mekanlarının sahibidir o.
Artık herkes bunun farkındadır.
Yollar, yolculuklar
ki ıssızlık devam ediyor
Ne şiirler onsuz yapabiliyor
ne yüzler ne bedenler
İnsanların çoğu teslim olmuştur
çünkü insanların çoğu sevgisizliği seçmiştir.
Güzel bir şiirsel metin...
Saygılar...
hena
Şiirinizde ''Vazgeçmek'' ile ilgili yazdığınız dize çok etkilemişti beni.
size teşekkür ediyorum hem şiirinizle düşündürdüğünüz hem yazımı okuduğunuz için..
saygılar..
