yenildik işte..
Kış günüydü sanırım.evet evet kış günü.Unutmak mümkün mü ?
Senin sevdiğin toz pembe şapkamı takmıştım.Şeker kız demiştin bana , pamuk şeker.
Senin takımın basket maçı vardı.Çok önemli bir maç olduğunu hergün saatlerce heyecandan kalbin duracak şekilde anlatmandan anlayabiliyordum.güzel gözlerin nasıl parlıyordu.kazanmalıyız..evet kazanmalısın..benim sevdiğim sen kazanmalısın..
aslında hiç önemli değil biliyor musun kahramanım ?maçı alamasanız bile kalbimin şampiyonu her zaman sensin..
herkesten önce gidip nasılda pankartlar hazırlamıştım.sevinçten ağlamıştın.sevinçtende olsa gözlerindeki yaş yakmıştı içimi.özür dilerim birtenm.güzel gözlerinden akıttığım yaşlar için özür dilerim..
maç başladı.ilk yedi dakika ve ilk sayı.bravo , harikaa..şeker kız seninle gurur duyuyor.gülen gözlerle bakan sen , sana sevgiyle öpücükler yollayan ben.hayatın ikimize verdiği koca iki senelik mutluluk üzerine bu maç çok iyi bir hediye olacak.kazanmalıyız , kazanacaksın..
ses , alkış , bagırış , çağırış derken bir anlık boşluk...arkamı döndüm , gözlerimi senden bir saniye bile ayırmazken..
biri çığlık mı attı ? sessizlik mi? çok sıkı bir sayı geliyor galiba dedim arkamı döndüm.sonrasını yaşamak dahi istemiyorum.yani tekrardan..oysa ki hergün her saniye yaşoyprum bu anı..kırmızı ne çok yakışırdı sana.hatta doğum gününde kırmızı bir kazak almıştım sana.inat değil mi işte yakışıp yakışmayacağını bilmeden giymeyeceğim diye tutturmuştun..giydiğinde yakıştığını anlayınca yüzünde kazakla aynı rengi almıştı.şimdiyse sana yakışmayan bir renkle kan kırmızısıyla yerde yatıyorsun.o güzel gözlerin , bana sevgiyle bakan gözlerin neden kapalı.? aç kahramanım aç gözlerini , kazanman gereken bir maç yaşaman gereken hayatımız var..daha ne çok iki senemiz geçecek..duyuyor musun birtanem ?
hayır hayır bırakın..tutmayın beni..gitmek istemiyorum..kahramanım o benim..kalkacak..bakın daha maç bitmedi.kazanmalıyız , kazanacağız..bitmedi..bitmedi..hayat yeni başlıyor..
boşaydı..haykırışlarım , çırpınışlarım , yaşlarım boşaydı..senin için maç bitmişti.. hayat bir sıfır yenmişti seni , beni , ikimizi..yenik düşmüştün kahramanım..aç gözlerini diye yalvaran bakışlarımı , ardından gelen gözyaşlarımı göremiyordun..hayatın son oyunuydu , çok acımasızdı..kurallar onun tarafından konulmuş , uyulması zorunlu..ve son maçındı birtanem..kaybettiğin , hayatın seni bir sıfır yendiği son maçın..
şimdi mezarının başında geçirdiğim kaçıncı gecem..korkmuyorum..karanlık ; senin , kahramanımın gözlerinde ki ışıltıyla aydınlanıyor..artık hayat yok benim için..hayat bir sıfırlık galibiyetinden sonra beni de yenmeye çalışıyor..başardıda..herşey senin için birtanem..bir kez de ben senin kahramanın olayım diye , seni o karanlıkta tek bırakmayayım diye yenildim hayata..senin için birtanem..
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.