- 660 Okunma
- 7 Yorum
- 0 Beğeni
KARBEYAZDIR ÖLÜM
herşeyin bir sonu olmak zorunda sanki
ama ne yazık ki sonlu bir hayatta sonlu bir evrende ve sono olduğuna inandığımız bir dünyada yaşıyorsak eğer
bir gün öleceğimizi bilmek gibi bir zorunluluğumuz var
evet bir gün öleceğiz gerçek olan tek şey bu hayatta bu
herkezin bildiği tek gerçek bu hayatta da var olan tek gerçek bu
doğum yaşam ölüm
o zaman neden yaşarken kendimize gem vurmak zorundayız
yaşam anlamsız
ölümde
bir günde kaç kişi ile ölümü görüşüyorsun
bence hiç
biz hep geleceğin peşindeyiz ve nedense o gelecekte ölüm denen birşeyin adı bile yok asla ölümden bahsetmiyoruz
işte sana gerçek gerçek olan tek şey
hayat yalan ölüm gerçek
peki ölümse tek gerçek
biz neden ölmeden ölümden beter ayrılıklar koyuyoruz hayatımıza
kapkara ve yalan olan tek şey yaşam
biz yalanları yaşamak zorundamıyız bu dünyada bu yaşamda
yaşam yalan olmak zorunda mı
seviyoruz ama sevdiğimizi yaşarken yok etmek gömmek zorunda mıyız
hayat yaşarken ölmek mi
eğer böyle ise
yaşam yaşarken ölmekse
o zaman tek gerçek ölüm
işte o zaman kar beyaz en safı anlatıyorsa
kar beyazdır ölüm
ölüm saftır temizdir
yaşam sa karanlık
istemediklerini yaşadığın yerdir
yalandan oyalanma yeri
hani çok seneler en iyi hayatı yaşa
sonra kendini bu hayatta yaşayan ölüm yerine koy
son bir sen mutlu edil
ikinci senen karışık
herkez seni mutlu etmeye çalışsın
ama sen yaşarken öldüğünü anla
ama o kadar da uzun boyutlu değil
sende kandır kendini fazla zorlama
seneye ne olacak umurunda olmasın tak gözüne pembe bir gözlük hayat hep böyle geçecek san
3 gerçek
doğum yaşam ölüm
doğum elinde değil
ölüm de
belki ama
yaşam senin elinde ve sen vermişsin son kararını
seni hissetmek ağırmış ÖLÜM
yorucu da
ama seni hissederken kendimi unutmak en güüzel yanı
o yüzden çoook uzun devam etmek istiyorum
YORUMLAR
Ölüm gerçek hepimiz öleceğiz bende 26 yaşındaki oğlumu verdim toprağa ardından da çok mutlu olduğumuz 32 yıllık yuvamız burada şiir yazan bir kadın tarafından yıkıldı....görüyorsunuz hayat çok acı kimsenin yanına kalmaz yaptıkları...özellikle bir kadının evlat acısı çeken diğer kadına yaptıkları...bu kadın mutlu olabileceğini mi zannediyor yokkkkk....ölümü düşünmeli insan burada yaşamak kısıtlı bir zaman....kutlarım yazınızı
Bir zamanlar bir adam vardı .Babamdı. Kalp krizinden ölünce ölümü anladım bir parça. Ve morgtan alıp babamı , kendi ellerimle kabre koyunca ölümle aramdaki mesafenin çok az olduğunu anladım. Bir adam vardı ki o da amcamdı. O da babam gibi kalp krizinden öldü. Nasip gene benimdi ve amcamı da kendi elimle kabre koydum. Gene hissettim ölümü bir amca suretinde. Bir zaman sonra doktor kalp krizinin kalıtsal olduğunu ve bende bunun olma ihtimalinin % 90 olduğunu söyledi. Şimdi ölüm hep içimde. Ama artık bir yoldaş suretinde. Kanıksadım yani. Bir gün batımında kalp krizi beni de yakalayacak ve birileride beni kabre koyacak. Ve benim kanıksadığım ölüme birileri isyan edecek belki.Ama ölümler gerçektir. Biliyorum o isyankar da alışacak. Ve hayat devam edecek...