Savaş hafızasından kurtulmak için yarışmamak lazım
Savaş haritasında bulunan bir insanı yok etmenin ana unsuru zamandır
Herşey hiçbirşey yokken başlar
Zaman öyle dilimdir ki boş bir lahzada saldırtır dolu bir lahzada savaştırır. Karşılıklı yenilen bir meyve gibidir.
Dönemeç dini bir savaşın varolduğunu gizli bir şekilde gösteriyor
Savaş insanların çokluğuna bakmaz az ve öz olan bir zihniyetin kurbanı..
Zihniyet her ne kadar kirli olsa da savaşmayan portrede sportif insanların evrensel olan durumunu unutmamak lazım.
Ölüm arzusu ile ölüm korkusunu birbirinden ayırmak lazım
Uyku insanın ufuk dünyasıdır.
Düşünceye gül uzatmak gibi
Dibi görünmez kuyuda
Frenlemek kelamını fucurla
Hiçbir kedere hakaret etmeden
Dengelemek niyazını bir değirmenin
Rüzgar vurmuş bir yolun
Hiç girilmemiş adresinde yol aramak kendine
Seyredalarken bir isanın kıyafetini
Bir annenin feryadıyla uyanmak
Çoğul bir dilin mezesinde
Dokunan bir halı gibi
Üşümeden hiçbir karıncaya
Kucaklamak mezar taşını
Büyük bir coşku mahlasıyla
Gösterilen diş (l)ilerin
Hezeyanıyla
Oyuncak görmeden hiçbirşeyi
Kimisine silah gelen
İnançlı bir şiir peydahlamak için
Torbası dolu sözcüklerin
Mum gibi cigara yakıp da
Amnennayı bekleyen atlı gibi
Şuur gemisine bir ek dikerek
Ki ki
Ka ka
Ve hiçbir şey yokken herşey vardı aslında....