Çay ve kahve hep beraber anılır. Kahve çayı çay kahveyi çağrıştırır. Menşeleri ayrı olmasına rağmen akraba sayılacak kadar yakınlık vardır iki meşrubat arasında. Çaya tonlarca kahveye onlarca şiir yazmış biri olarak başlıktaki soruya cevabım : “her birinin yeri ve ağırlığı ayrı” şeklinde olacaktır.
Çayın ana vatanı ile kahvenin ana vatanının birbirine uzak olması birlikte anılmalarına mani olamamıştır. Çünkü, her iki içecek de sıcak içilir bu sıcaklık bir ünsiyete kapı aralamış olabilir…




Çay da kahve de felsefi derinliği olan içecektir. Bu satırların yazarına ilham kaynağı olmaları da bu hususiyetlerinden kaynaklanıyor galiba. Her iki içeceğe de şiir yazmanın hazzını yaşarım nicedir. Çayı ve kahveyi ünsiyete kapı aralayan iki ayrı iksir diye düşünürüm. O yüzden çay mı kahve mi sorusunu sıradan bir soru olarak kabul ederim. Fani ömrümde çay ağırlıkta olmasına rağmen kahveye de yer ve zaman ayırırım. Kahveyi aristokrat sınıftan çayı halktan biri olarak görsem de her ikisi ile de ünsiyetim vardır. Bir çay şairi olarak kahvenin hatırı kalmasın diye “ Bir Fincan Kahve Olsa” adlı mütevazı kahve şiirleri kitabını da çıkarmak gibi bir işe imza atmış olmanın huzur ve mutluluğunu duyuyorum.




Kahve, leylin koynunda Leyla. Çay, suya hüsnü süzülen bestenigâr. Ama bestekârlar kahveye dair birkaç şarkı yapsa da çaya aynı şansı tanımamışlar. Bu boşluk bence doldurulmalı. Çayın da kahvenin de hakkı teslim edilmeli. Cümle makamların konuğu olmalı bu iki meşrubat. Çay ve kahve severler sanata da yer ayırmalı günlük yaşantılarında.



Son söz, benim başlıktaki soruya cevabım içtenlikle Hem çay hem kahve…
Ankara, 22.08.2018 İbrahim Kilik