"İnsan olmaya geldim"

• 22 Şubat 2018 Perşembe 03:15:51

İnsan olmaya geldim.

Uzun yılların uzak öğretilerini adımladım, ağır kahırlarını omuzlayıp, sarp acılarını tırmandım.
Özümden düşüp, özüme battım, özümden çıkıp özümle yüzleştim, özüme küsüp özüme döndüm.
Küsmeden özümle barışamazdım.
İnsan olmaya geldim.

Kimse yapmıyor diye kıpırdamadan saatlerce güneşin batışını izledim ıslak bir bankın üzerinde.
Hakkıydı yağmurun, saklamadan yüzümü kaldırırarak tenimde misafir ettim damlalarını.
Boynu bükük bir sokak köpeğinin gözlerinin içine baktım, iki eşit canlı gibi.

İnsan olmaya geldim.

Yalnız bir duvarda elimi gezdirdim yürürken. Kimsenin farketmediği evsizin yanına oturup suskunluğunu paylaştım. Bütün kitapların önsözünü okuyup emeğin altmetnine kalemimi dokundurdum.

Fincanımı çatlak olanından seçtim. Bir filmin sonunda geçen bütün isimleri sonuna dek okudum.
Titreyen bir kediyi koynumda ısıttım.
Tanımadığım bir çocuğa sarıldım, bir bebekle karşılıklı gülüp bütün renklerimi yeniden yıkadım.
Şehirin bütün kırık kaldırımlarını yürüdüm boydan boya.
Unutulmuş bir tarihte, unutulmuş bir çocuğun hikayesini ezberleyip geçmişin zincirlerini gevşettim.
Kurşun kalemle uzun mektuplar yazdım eski bir dosta. Gölgede kalmış gelinciğe güzelliğini fısıldadım.

Akşam güneşine karşı gözlerimi kapatıp sıcaklığını gölgelerin ellerinden kurtardım.
Yüksek bir dağın tepesinde kollarımı açıp rüzgara teşekkür ettim. Açık bir pencereden umut şarkıları mırıldandım baştan sona. Dans ettim gecenin üçünde tek başıma.
Hastane koridorlarında acıyı bölüp yabancı bir eli tutarak ağladım sabaha kadar.
Maskeli kalabalığın karşısına geçip bütün zırhlarımı indirdim. Savunmasız gülüşlerimi nefrete karşı silah gibi çektim.

İnsan olmaya geldim.

Cesareti insanlıkta buldum, mertliği yürekte. Asâleti sözde buldum, bilgeliği hiçlikte.
Hadi insanlığın dna’sını kodlayın bana gözyaşlarınızla. Boş kurşun kovanlarıyla çektiğiniz sınırları çocukluk düşlerinizle toplayın. Adınızı miras bırakın vicdanınızın karalanmamış bir kısmına yazarak. Duvarlara çalın renklerinizi, gökyüzüne kinden arınmış nefeslerinizi bırakın, doğmamış her canlı tertemiz yaşasın, umut büyütsün diye kirlenmeyin kirin içinde.
İnsan olmaya gelin siz de, gecikmeden yarınlara...

T.Y.