Kalbim yaşam kaynağım, yine aşk sardı beni ,gitmiyor benden.

Öyle güzel bir huşu ki bu , o yok ve hiç olmayacak ,ama ne kızgınlık ne de öfke var,gitmesi gerekiyordu sadece.


Sevmek ve değer vermenin güzelliğini yaşamak ne kadar güzel bir duygu ve beslemesine izin verdim beni.

Özlem var ama onu yok eden aşk dolu kalbim var.

Bağlanma duygumu özümsedim , kimse yaşam da baki değil ki o benim yanım da baki olsun.

Beni sevmediğini bilmek canımı yakmıyor artık, biraz buruk içim sadece.

Derin bir nefes çekiyorum böyle anlar da ve sevmek zorun da değildi diyorum .

Aşk benim gerçeğim ve ben bu duyguyu ona yakıştırdım , o bunu yakıştıramasa da kendine.

Herkes kalbi kadar sever , sevgisi kadar yer alır bu dünya da.

Ah kalbim ne güzel şeysin sen ,sonsuz sevgin ve güzelliğinle benimlesin.

Ruhumun serzenişleri bitti ,dünyevi olan yanı bitti ve o artık yok ve asla olmayacak.

Ben ise aşk ile her an yaşayan bir güzellik olacağım.

O bende benim onu sevdiğim haliyle kalacak ve o bile yıkamayacak bunu o yüzden gitmeliydi ve gitti.

Kalbimmm şu söz aklım da hep sevildiğinden emin olamazsın ama sevdiğinden emin olabilirsin derler ya.