üzgünkörü
ve bitti
ip gibi sızarak azar azar
öylece bıraktık ağzımla tuttuğum turnaları
helyum olup karıştık havaya
sonrasında
yalnız ayaklarını kullanan adamları izledim
neden izlediğimi bilerek
içim bir tuhaf kitlesiz
dünler kah gümbürdeyerek kah sessiz
ve bir pazar yağmuru bugünüm
aynılık çarparak çoğalırken
bir tek ışıklı levhalar değişir burada
teselli gibi sulanır çiçekler
ayağıma dolanır kedi yine
dokunurum sararık sayfalara usuldan
bağışla
gri ve geçimsiz bir buluttum da sanki
yağdım sağanak, durduraksız
taştım, taşırdım
kırdım bütün incir dallarını
zembereği kırık yalan bir mucize
hiç uyanmadan uyur avuç içinde
alışır insan koskoca hiçlere
alışır işte ıssız ayak parmak uçlarına
gürültüsüz ve kederli tüm kitaplara yemin ederim
şu hayat bu hayatı affeder muhakkak
aceleci bir cenaze namazında
O qué.
YORUMLAR
bir pazar kahvaltısı gibi zengindi şiirin
ruhumuz mutlu ayrılıyor masadan:)
...
O qué
Teşekkürler, sevgimle.