gözlerinden öptüm,gurbetin !
Gözlerinden öptüm,gurbetin !
Ey gurbet,
yaşamım,hayatım,her şeyim oldun,sarıldım sana,bir tek sana…
Vurgundum gecelerine,
Fısıldardı kulağıma,
Biraz daha bekle diye,
Yüreğim aşkla dolardı,
Sevinirdim sen geldiğinde,
İçim titrerdi,
…
İşte derdim!
Masmavi bir gökyüzü,
sonsuzluğa uzanan,
...
Bak bakabildiğin kadar,kur hayallerini,uzan düşlerine, uçsuz bucaksız mavi güzelliğe.Sayardım yıldızları,seyrederdim,sen yanımda gibi hissederdim.Ayın o eşsiz güzelliğini hatırlar mısın bilmem?
Sonra ne kadar çok derdim.Yetişemezdim hızına.İçimde sevgi kırıntıları vardı.Neler yazsam da mutlu etsem derdim.
Aşkı severdim.Aşk gibi,sevgi gibi konmuştu gönlüme.Geceler hayatımdı.Yaşardım.Yalnızlığımı yok eden güzellikti.Işığımdın.Büyütürdüm içimde özlemlerimi.Hasretimle yön verirdim güzel düşlerime.Severdim mavi, yeşil denize bakmayı.Sonsuzluğa.İçimden hecelerdim,kelimeleri dizer,hayal ederdim.Bağdat yolum derdim.Şarkılarda bulurdum hasretin güzelliğini.Güzel yapardım her şeyi kendi kendime.
Uzaklarda olsam da,geldiğimde biterdi,sanki yanındaymışım gibi gelirdi.Yüreğimde sevgi meleğim vardı.Durmadan konuşurdu.Gönlüm sıcacıktı,mutlu olurdum.İçimdeki hasret ne kadar büyürse o kadar yakınlaşırdım.Bir tatlı söz,bir tebessümün hayali,kaybolurdu gurbetin yokluğu.Bazen de severdim gurbeti. İyi ki buradayım derdim.Yoksa bu güzelliği nasıl bulabilirdim.
Şimdilerde ise ayazlardayım.En acı kelimeyle başbaşayım.Nedense çok koydu bana.Elvedan.Sevgiyi büyütmüştüm.Çiçeği sular gibi, ellerimle bebeği besler gibi.Hasretin ateşiyle yakmıştım.Bir ses istedim,şarkı sözü gibi,mutluluğu aradım.Şimdi her şey buz gibi,üşütüyorsun,üşüyorum.
İyi ki; yazabiliyorum.Şu kalem elimde.Duygularım,hislerim,her ne kadar istediğim gibi olmasa da, bir nebze de olsa rahatlıyorum.Belki okur diye düşlüyorum.Her ne kadar içimde acılar olsa da,üzüldüğümü hissetsem de,yine de sevginin güzelliği yüreğimde.Onu yok edemiyorum.Öyle bir yerleşmiş ki; her ne olursa olsun,her şeyin sevgide,güzel düşüncelerde,güzel yüreklerde,güzel umutlarda var olduğu biliyorum.
Hayat işte!Yaşamak bu olsa gerek,acısıyla tatlısıyla,sevgisiyle,sevgisizliğiyle ,mutluluğuyla,mutsuzluğuyla,her şeyiyle yine de güzel…
Unutamıyorum, elveda deyişini.
YORUMLAR
uzaklık çok da göreceli ve dudaklardan süzülen o elveda.
geri dönüşü mümkün olmayan bir yolculuk aslında ihlal etmek mutluluğu ve kollarken sevgiyi korumak yine süregelen hasret ve imkansızlığa da şerh düştüğümüz...
kutluyorum yürek sesinizi sevgili arkadaşım.
sevgimlesiniz...