KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 805 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
AYNADA BAKTIMDA YÜZÜME
Aynada baktımda yüzüme..
Ne varsa yaşadığım hayata dair,hepsi gözlerimde toplanmışlar.Sevda gibi,nefret gibi,isyan gibi.Anamın sıcak kucağı gibi,oğlumun süt kokusu gibi..
Bak yine kilitlendi kalemi.Yazacakta ne yazacak nerden başlayacak..?
Aynada baktım da yüzüme..Gördüm içimdeki o çocuğu.Onca eziyete,isyana,çekilen acıya rağmen halen ölmeyen o çocuğu..
Bir de sol tarafıma baktım.Oğlumun gözlerine ilişti gözlerim.Ne de çok benimkilere benziyordu.Ama onunkiler temiz,mahsum,pırıl pırıldı..Bir zaman benim gözlerimin baktığı gibi.
Şimdi ne görüyorum baktığım yerde..Dünüm bugünüm yarınım..Hepsi gözlerimde toplandılar yine.Bir damla gözyaşı aktı arkası gelmedi.içime akıyordu sanki köz gibi yakıyordu benliğimi..
Hayatın onca sillesini yemiş bu gözler benim gözlerimdi.
Bir ses işitti kulağım.Oğlum çağırıyordu yanıbaşımdan.
Baktım yine aynada yüzüme..Bu sefer mahsum bir pırıltı almıştı gözlerimdeki isyanın yerini..Yüreğimdeki yangın ise,yerini yavru bir kuşun tatlı çırpınışına bıraktı.Aldım oğlumu sevdim,öptüm,kokladım...İçimdeki çocuğu ise bir yaş daha küçülttüm...
HİÇ BÜYÜMEMELİYDİ İÇİMDEKİ ÇOCUK.
YORUMLAR
Şİİ OKUDUM okadar güzel yazılmış ki
gözlerimn doludğunu sölersem yalan olmaz bir etki altına aldı şiirleriniz sanki umudun umusuzlukla yaptığı savaşı andırıyordu gözlerde yukselen ışığın yansıması gibi siz bir ayndınız güzelileri yansıztan bu arada tebriklerimi sunuyrum
iletinizde bir annenin evladına olan sevgisini gözlemledim.
Diğer taraftan,
Bu gün haberlerde izledim, Antalyada yeni doğan bebeyi çöp kutusuna atmışlar, bebe kurtarılmış, hastahanede ismini zeyneb koymuşlar,
Bu bebeyi çöpe atanda anne, vicdanların köreldiği bir zamanda, duyarlı annelere selam olsun.
Furkan Evren Nezir
Bu sabah sayfandan bir kaç şiir okumak için geldim ve kendimi bir anda hayatının içinde buldum bu gun doğan güneş değil senin hayatın beni aydınlattı. Yaşama olan direncin yıkılmaz dağlar kadar yüce duruşun karşısında eğiliyorum. Aynada baktığın yüzün bir fidan misali kök salacaktır mutluluğun toprağında.
müsaadenizle okudum,çünkü ekseninizde yazdıklarınızı okumak,bana zan edeceğinizden daha fazla öğretici oluyor..
kelime kelime memleketimin öyküleri aksetmiş..irkilerek hece hece okuyorum.bir empati kurmaya çalışıyorum hikayedeki figür ve aktörlere karşı...
çok etkilendim çooooook..yazılacak şeyler bitmez görünüyor..
saygılar..sevgiler..
