gözlerimdeki yaşları
yitirdim bak damla damla
hasretini ilmek ilmek
geçirdiler yar boynuma


ne anadan ne babadan
kalan var mı dünya yalan
okunmamış bir kitaptan
yazılmışsın yar alnıma


söylenmez olmuş adım
imkansızım kalmış yarım
ben bir meçhule leylayım
giremedim yar gönlüne
...

Leyla’NIN HİKAYESİ...
Baskıların sindiremediği,
umutların güldüremediği
belki bir masal dagının prensesi
belkıde küllerinden yeniden dogan
Anka kusunun kanat sesiyim..


Ben leylayım
gönlümün yularından tutup
ne deli dolu sevdalardan gectim.
bazen salıncakta salllanırken çocuklar gibi
bazende kapının önünde bekleyen
o boynu bükük küçük melektim..


saclarıma dokunup
oksamadı sevdıklerım..
hiç acımadı bana kimse
hep güçlü hep yürekliydim

gizli saklı sevdaların
şehidi,şahidi tek adresiydim..


dogma büyüme leylayım
sizden biriyim aslında
ne vatan haini ne kahraman ilan edilen
tek kişilik aşk ordumun
yorgun savaşçısıyım
yüreginin yangınını gözyaşlarında serinleten..!


ne şiirler yazdım
kuru bir teşekkürle methedilen..

ne şarkılarım dolaştı dilden dile
ne de satır satır okundu benim hikayem...

yüzümde binbir gülücük
dudagımda içi beni dışı seni misali
geçmişten kalma tanıdık bir öpücükle
çekip gidecegim bu kapıdan
bir daha dönmemek üzere... ;))