- 3001 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
ÇOCUKLUĞUMU ÖZLEDİM
O kadar anılar var ki yazılacak ,yazmakla,saymakla bitecek gibi değil.ben çocukluğumu özledim.sakin bir çocuktum,birisi benimle konuşuna çok utanırdım.
Ablam benden dört yaş büyük , erkek kardeşim de benden üç yaş küçük,birinci sınıfa başladığım sene ablam beşinci sınıfı bitirdi,ben kardeşimle daha çok oynar vakit geçirirdik.fikirlerimiz aynı olduğu için belki,Kardeşimde uysal bir çocuktu ,oyun oynarken düşüp ağladığında bende ona eşlik eder ağlardım,onun canı benim yüreğim yanıyordu demek ki.O huylarımdan hala feragat etmedim,Kimi üzüntülü görsem samimiyim bu konuda en az onlar kadar bende üzülürüm.Çok oynuyorduk
yoruluyorduk demek ki akşam sofrasında yemeklerimizi bitiremeden uykumuz gelir-
miş rahmetli annecim ellerimizi ağzımızı siler yatırır mış bizi.Mahallemizde tatlı su akan çeşmemiz vardı içme suyunu bütün mahalleli oradan temin ederdi.Bu yüzden çok kalabalık olurdu,bizde kardeşimle gidip sıra beklerdik,su kablarını sıraya koyup
bu arada arkadaşlarla beş taş oynardık,o günleri özledim.Evlerimiz bahçe içindeydi
yine arkadaşlarla toplanır ip atlar seksek oynardık,akşam olunca ayaklarımın ağrısından ağladığım olurdu buna rağmen ertesi gün yine oyuna devam ederdim.
O günleri özledim.Babam ben daha doğmadan önce bir ev kiralamış ben o evde doğmuşum ev sahiplerinin hiç çocukları yoktu çok iyi insanlardı ,bizi de çok severlerdi.Biz alt katta oturuyorduk onlar üst katta kardeşlerimde olunca ev dar gelmeye başlamış yeter ki biz evden çıkmayalım diye onlar alt kata indiler biz üst kata çıktık çünkü üst kat daha büyüktü,nur içinde yatsınlar çok iyi insanlardı.o evde on yıl oturmuşuz ,evin merdivenleri ahşaptı ,kardeşimle sırayla tırabzanlardan kayardık,annem görünce çok kızardı,biz kaşla göz arasında oyunumuza devam ederdik,bize ne kadar haz verirdi.O günleri özledim.Bir gün ev sahibinin memleketten anneleri gelmiş kadında çocuk özlemi var ki bahçede kanepeler vardı ayva ağaçlarının altında kadıncağız oraya oturmuş kardeşimi de kucağına almış,sen benim torunum ol sana neler alacağım demiş kardeşimde babamda alır demiş kadın ne söyledi neler vadettiği ise kardeşim babamda alır deyince kadının gücüne gitmiş ki bayılmış,bahçede ayva ağaçları vardı,öyle değişik biçimleri vardı ki sandalye gibi çıkar otururduk .Komşularla hemen,hemen her gün bir aradaydık,parti verilir gibi sözleşilir her gün bir komşunun evinde toplanırlardı,büyük,büyük bahçelerimiz vardı,her kez bir şeyler hazırlar ortaya konur servis yapılırdı ,piknik yapardık ,Ogünleri özledim.Çocuklar bir araya geldiği zaman bizden büyükler gurup oluştururdu ,herkesin bahçesinde çeşit,çeşit meyve ağaçları vardı,yasaklar tatlı olur ya macera arıyorlardı demek ki biz küçük olanları gözcü yaparlardı ağaçlardan daha olmamış çakal eriği çalıp pay ederlerdi hepimize evden
bir avuç tuz alır bir kenara oturup çatır,çatır yerdik dişlerimiz kamaşana kadar.Ogünleri özledim.Evcilik oynardık kızlı erkekli anne baba çocuklar olurduk misafircilik oynardık. O zamanlar oyuncak nerde top vardı annem ablamada banada bezden bebek dikmişti ağzı burnu her bir şeyi tamam onlarla oynardık.Ya bayramlar
Babam her bayram bize ayakkabı alırdı,annemde terzimiz v ardı elbiselerimizi diktirirdi ,akşamdan ayakkabı ve elbiselerimizi baş ucuna koyardık sabaha hazır olsun diye öyle heyecan vardı şimdiki bayramlarla hç alakası yok maalesef ne güzeldi o bayramlar O günleri özledim.Bir gün bahçe kapısını kilitlemeyi unutmuşlar
Dilenci kapı açık olunca içeriye girdi ben dilenciden çok korkardım ondan kaçarken düştüm dizlerim parçalandı kanadı bağıramadım ağzım doluydu hiç unutmam iri yarı sakallı bir adamdı,annemde yan bahçede çamaşır asıyordu koştu geldi hemen müdahale etti adam neye uğradığını şaşırdı ,annem ağzımı görmüş ki o ne diye bağırdı.Ben bir alışkanlık yapmıştım duvarı tırnağımla söküp yiyordum ne tadı varsa o günde bahçede evin dış duvarının tadına bakmışım demek ki yakalandım,
Annem gözün kör olmasın emi ,bende boyuyor,boyuyorum bu duvara ne oluyor diyordum ,demek ki sen yapıyormuşsun bir daha görmeyeceğim diye beni azarladı,
İyi ki o gün dilenci gelmiş onu Allah gönderdi iyi ki gelmiş kireç yemem son buldu..
Bazı kış akşamlarında ailece samimi görüştüğümüz komşulara oturmaya giderdik,
Onlarda bize gelirdi çocuklar bir yere toplanır mevsim kış dışarıda kar ,soba harıl,harıl yanıyor,üzerinde kestaneler çıtır,çıtır çatlıyor ,kulaktan,kulağa sessiz oyunlar oynardık,büyüklerde sohbet ederlerdi.Annem en küçük kız kardeşime hamileyken babam ev yaptırmıştı evimize taşındık benim öğretmenlerimden ayrı kalmıyım ve okul yarıda kalmasın diye okuluma devam ettim ,okul eve biraz uzaktı,o zaman nerede servisler tek tük dolmuşlar vardı ,bir gün babamın astımı vardı bir akşam rahatsızlandı ambülans geldi hastaneye yatırdılar bir kaç gün kalmıştı,ertesi gün okul dönüşü eve gelirken karşı caddede mezarlık vardı,birde trafo yapmışlar üzerinde de x işareti kuru kafa resmi altında da Genel Işık yazıyor.Ben babam hastanede olduğu için kendime dert edinmişim ki genel ışığı ,Cemal Işık okumuşum
Babamın adı Cemal soyadımız Işık tı babam ölmüş benden saklıyorlar diye ağlaya,ağaya eve geldim,evin altı bodrumdu oraya girdim ağlamaya başladım ,kimse duymaz sanıyordum demek ki.Bizde de misafir varmış sesimi duymuşlar beni buldular ben dahada coştum herkes üzülmüştü beni ikna ettiler ertesi günde babam geldi.O günleri özledim aslında babamı özledim.Kardeşim ve ben aynı odayı paylaşırdık yattığımız zaman mahallede şu isimde kaç kadın,şu isimde kaç erkek var sayardık kim çok bulursa o kazanırdı ,bazende uykuları kaçan kişilerin koyun -
ları saydığı gibi sayamadan uyuya kalırdık.O günleri özledim.Kız kardeşim üç yaşlarındaydı güzel giymek isterdi nerede güzel elbiseleri varsa onu giyer ,bir şekilde bizi kandırır evden caddeye doğru kaçarken komşular alıp getirirdi,Babam
bahçe kapısına kilit yaptı bir dahada kaçamadı.karşı komşunun da küçük kızını bahçe de oynasınlar diye alırdık ,beğenmezdi o pijama giyiyor diye böyle bir şeydi .Ablam büyük olduğu için ev işlerinde anneme yardımcı olurdu bizde oyun çocuğu etrafı dağıtıyorduk , ablam demin düzelttim evin hali ne böyle diye bağırınca biz kaçardık O günleri özledim.Çocuklarımın dönemini özledim iki çocuğumda çok güzeldi halada öyleler ,onlarla olan anılarım daha bir başka.Torunumun küçük halini özledim.iki yaşındaydı elinden kalem düşmezdi bir gün kapının arkasını yazmış haberimiz yok ,kapının arkasını yazmışlar ben yazmadım dedi kendini ele verdi ,çok hikayeleri var oda ayrı bir anı Bayramlarda bütün kardeşler çoluk çocuk bir araya gelirdik anneme giderdik,zor oluyordu ama yinede o günler bir başka benim gözümde O günleri özledim Eski komşularımı özledim sabahları kahve faslı ,öğlenden sonra çay muhabbeti .Her insanın zaman,zaman konuşup deşarj olmaya ihtiyacı vardır ,şimdi maalesef öyle içini dökecek bir dost bulmak çok zor,aşağı mahallede söylersin ,yukarı mahallede söylediğini dinlersin,kimseye güven yok maalesef.Bu durumda insanı strese sokuyor ,çocukluğumu da yaşanan her şeyi an be an hatırlıyorum ama hepsini aynı anda değil yazdıktan sonra okuyunca bende şaşırdım meğer ben çocukluğumu ne kadar çok özlemişim.
AYTEN ÖZGÜN
28.Ocak 2015
16.09
YORUMLAR
çocukluk bir insanın ana yurdu olsa gerek. orada atılan tohumlar yaşam boyunca bir şekilde uç verip karşımıza çıkıyor..
ömrünüze bereket.