KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
en güzel sevgiye,bana bir ben lazım !
En güzel sevgiye,
Bana bir ben lazım !
İçimde bir hoşluk var.Yalnızlığımı susturmak isteyen duygusal kıpırtılar.Karanlık gecenin biterken, doğan güneşe eşlik eden pırıltılı yüreğimin sevgi damlacıkları.
Açan bir gülün kırmızı yapraklarından, sevgiye giden gülen gözler,yarınlara açılan mutluluk dolu yüzler.
Roman yazar gibi yazmaya başladığım,beni anlatan cümleler,dilimden kalemime yansıyan,düşen, güzel kelimeler.
Boşa gitmesin diye, unutmadan yazmaya çalıştığım, düşlerle dolu benim sevgi dolu dünyam.
Bir alev gibi yanan yüreğimden, özlem şehrime, sevgime selam.
Zamanın su gibi akıp gittiği, bizi yok edercesine arkasından sürükleyen, suskunluğun hakim olduğu, yalan bir dünyanın güzelliği.
Beni ben yapan içimden geçen şiirli cümleler.
Suskun bir benden anlatamadığım, içimde büyüyen, derin yalnızlığın bana yazdırdığı masalsı düşler.
Saklanıp durduğum, kanayan yüreğimin, ömrüme yol biçtiği bir dünya.Bu dünyanın içinde hayatın devam ettiği,yaşam olarak nitelendirdiğimiz, titreyen, korkak bir ben.
Bir elin mutlu edeceği, kabuğumu kırarcasına çıkmayı özlediğim bir ben.
Göz yaşlarımın arkasına saklanıp,gizil bir dünya yarattığım, duvarlarını sevgiyle ördüğüme inandığım,yüreğimin hayal dolu yolculuğuna çıkmayı başaramadığım bir ben.
Uzun bir yol,uzaklardan ,engin denizlerden,hep yorulduğum, ümit ettiğim, ama varamadığım gönül yolum.
Anlatılmaz duygularımın sonsuzluğunda sığındığım, anılarımın canlanmasında, bir tutam sevginin, bana verdiği gönül yolculuğu.Sonsuz hayalimin güzelliğinde düşlediğim,hep bir umutla beklediğim,gülümsemeyi unuttuğumu sandığım, küskün benin, büyülü dünyası.
Anlaşılmaz bir ben,hayaller ve düşlerle örülü kalbimin dilsizliğinde, seni bana getirmesini dilediğim, süslü cümlelerin uzantısında benli umutlar.
Ben, benden gidemiyorum.Terk edemiyorum.Kendi kendinden insan gidebilir mi?Aklımdan geçen bir dünya dile getiremediğim ,harfleri birleştirip güzel cümleler kuramadığım bir benden sevgiye.Eşlik eden yüreğime,yazan parmaklarıma,aklıma gelen sevgi dolu güzelliğe.Yazmaya çalıştığım, yazdıkça da yazamadığımı düşündüğüm duygularım.Aklımda bıraktığım beni ben yapan suskun dünyam.
Beni ben olarak özleyen bir ben.
En güzel sevgiye…
YORUMLAR
Ben'lerle doluyuz aslında tek bir ben'e sığdırdığımız hiçlik, varlık, sonsuzluk kısaca insana dair ve evrene.
Uzağında dursak da çoğu şeyin belki de kendimizden kaçmak adına duvar ördüğümüz nice şey hatta nice insan ama insan içine duvar öremez ki ve nereye gitsek sayısız ben ile muhatabız.
Yazmayı da bu yüzden seviyoruz canım arkadaşım: tanık olduğumuz sanık kimliğimiz ya da sanık bilip tanıl koltuğunda oturduğumuz ve elbette sevginin izdüşümü hele ki o yeknesak tınısı yok mu bir anda çağlayan ve boyutlar deviren...
Güzel yüreğinize sağlık sevgili arkadaşım.
Hoş, nüktedan ve sorguladığımız aslında sorgulanmamak adına kaçışa geçen yine de kayıtsız duramadığımız o kimlik...
Tüm sevgimle...
canseven
en güzel sevgiye,
sevgilerimle...
Anlatmaya başlarken büyük bşr heyecan duyulup
Sonuna varınca içimizdeki boşluğu, gizemi anlatamadığımız mektuplar...
Bazen de tek bi cümle anlatabiliyor sevgiyi, anlatmak istediğimizi...
Beni ben olarak özleyen biri... Bizi anlar bizi duyar içimizi okur çünkü O ben içimizdeki mabettedir ve hiç susmaz konuşur daima. Dinler de boşluk dediğimiz yer aslında bakışlarını dokunuşkarının eksikliğidir..
