1842 yılında dünyaya gelen Charles Cros, Fransız bilgin ve şairidir. Renkli fotoğraf çekme yolunu buldu. 1877’de Fransız Bilimler akademisinde verdiği bir raporda poleofon denilen ve gramafonun esasını kapsayan bir aleti Edison’dan önce açıkladı.

Charles Cros, aynı zamanda, fantezit bir yazar ve alaycı bir şairdi. Kahvelerde ve edebiyat çevrelerinde cerbezeli bir mizahçı olarak ün yaptı. Komik monolog türünü yeniden canlandırdı: bu türdeki Çirozname, Hacıyatmaz gibi yapıtları ile ün kazandı. Özenle yazılmış küçük şiirleri de vardır.

İşte Çirozname adlı şiiri:

Beyaz, kocaman bir duvar, çıplak mı çıplak
Üzerinde bir merdiven, yüksek mi yüksek
Duvar dibinde bir çiroz, kuru mu kuru.
Bir herif geldi, elleri kirli mi kirli
Tutmuş bir çekiç bir çivi, sivri mi sivri
Bir büyük yumak da sicim, zorlu mu zorlu.
Çıktı merdivene derken, yüksek mi yüksek
Mıhladı sivri çiviyi, tak tak da tak tak
Duvarın ta tepesine, çıplak mı çıplak.
Attı çekici elinden, düş Allah’ım düş
Taktı çiviye sicimi, uzun mu uzun
Astı ucuna çirozu, kuru mu kuru.
İndi merdivenden tekrar, tıkır da tıkır
Sırtında çekiç merdiven, ağır mı ağır
Çekti gitti başka yere, uzak mı uzak.
O gün bugündür çirozcuk, kuru mu kuru
Mezkür sicimin ucunda, uzun mu uzun
Nazikçe sallanır durur, durur mu durur.
Ben bu hikayeyi düzdüm, basit mi basit
Kudursun bazı adamlar, ciddi mi ciddi
Ve gülsün diye çocuklar, küçük mü küçük