UMUT ÖLDÜ

• 24 Ocak 2018 Çarşamba 00:33:12

Afrin’e Zeytindalı harekatının başlamasıyla birlikte önce sivil kayıplar verdik. Bu gün itibariyle de ilk askeri kaybımızı verdik. Allah makamlarını cennet eylesin tüm şehitlerimizin.

İşte akşam bir taraftan savaş uçağı ile yere 20 metre yaklaşarak terörist inini bombalayan aslanımızın kahramanlığının coşkusunu ve heyecanını yaşarken, diğer taraftan gerek çığ felaketinde, gerek sivil vatandaşlar oldukları halde öldürülen vatandaşlarımızın ve en son olarak da Asb.Üçvş. Musa Özalkan komutanın şehadet haberine üzülürken oldukça hızlı bir şekilde bir başka haber geçti : ’’ Umut Öldü’’

Orta yaşın üzerinde iri yarı bir kadın kendini yerlere atarak ağlıyordu haberde.

Bir an toparlayamadım. Sonra görüntülere ve verilen habere daha dikkatlice baktığımda kadını tanıdım. Evet, bu Gülsüm Kabadayı idi.

Bilmem hatırladınız mı Gülsüm Kabadayı’yı.

On sene önceydi. Yani 2008 yılı...

Üç çocuk annesi Gülsüm Kabadayı, eşinden ayrı yaşıyor olmakla beraber eski eşinin kızkardeşine refakatçilik ediyordu Antalya Devlet Hastanesinde. İşte o refakatçilik günlerinde hastaneye tamamen felçli genç bir insan getirildi. Bu insanın nasıl o hale geldiği, uyruğu, kim olduğu hakkında hiç bir bilgi yoktu. Tüm hikaye bir arabanın çarptığı ve kaçtığı şeklindeydi. Bu çocuk ( ya da delikanlı diyelim ) Hastaneye her ne kadar ’’ Mustafa Öz’’ Adıyla ver 1992 Doğumlu olarak kaydedilmişse de ne adı Mustafa’ydı ne de 1992 doğumlu...Hakkında hiç bir gerçek bilgi olmadığı gibi onu tanıyan bir tek Allahın kulu çıkmamıştı. Zavallı gencin hiç kimsesi yoktu.

Gülsüm Kabadayı bu delikanlıya hastanede tam 312 gün boyunca baktı. Bu süre sonunda artık hastanenin ona uygulayacağı bir tedavi kalmamıştı. Yani taburcu edilmesi gerekiyordu. Bundan sonrasında ise il Sosyal Hizmetler Müdürlüğüne kalıyordu iş. Fakat Gülsüm Kabadayı çocuğu bırakmak istemedi. Yapılan muayenesi sonucunda kemik yaşının 17 olduğu tespit edilen çocuk Gülsüm Kabadayı’ya teslim edildi ve Gülsüm kabadayı %90 engelli olan bu çocuğa koruyucu anne oldu.

Bu hizmetleri karşılığında Gülsüm Anne’ye devlet elbette ki bir maaş veriyordu ama hemen şunu belirteyim ki aylık toplamda 1300 Tl olan bir maaş için değildi tüm bunlar. Bir öz anne bile üstelik kendi öz çocuğunun günde bir kaç kez altını temizlemez, ağzına yemeğini vermezdi 1300 Tl maaş için.

Gülsüm Kabadayı, kendi öz çocuğu gibi baktı bu delikanlıya ve adını Umut koydular onun.

Umut’un gerçek annesi babası da çok arandı. Rusça şarkılara ve konuşmalara çok az da olsa tepki vermesi yüzünden Rus olabileceği ihtimali oldukça fazlaydı. Zaten masmavi gözleri, sapsarı saçlarıyla Türk’ten çok Rusa benziyordu.

Gülsüm Kabadayı, 2010’da Zihinsel Engelliler Rehabilitasyon ve Eğitim Vakfı tarafından, 2011’de İhlas Koleji, 2012’de Fatih İlk ve Ortaokulu öğrencileri tarafından, 2013’te de Rusya Dostluk ve Kültür Derneği tarafından ’Yılın annesi’ seçildi.

Umut’un Rus olabileceğine ilişkin haberler üzerine yıllar içinde evladı kaybolmuş onlarca Rus kadın, aileyi görmek için Antalya’ya geldi. Bir Rus televizyon kanalı tarafından davet edilen Kabadayı, Rusya’da büyük ilgiyle karşılandı. Gülsüm Kabadayı, Rusya’da ’kutsal kadın’ ilan edildi.

Aslında bu yazıyı halen niçin yazıyorum ben de bilmiyorum. Bu hikayeyi Türkiye’de bilmeyen var mı?

İşte o Umut bu gün itibariyle çoklu organ yetmezliği sebebiyle 26 Yaşında hayata gözlerini yumdu.

Evet, Bu yazıyı neden yazdığımı hatırladım:

Birincisi Umut’la aşağı yukarı aynı durumda olan benim Yunusum da şu an itibariyle 26 Yaşında. Bir an Gülsüm Kabadayının yerine kendimi koydum onu ağlar görürken.

Sonra?

Sonra Gülsüm Kabadayı’ın Umut için ağlayan gözlerinin fotoğrafını bir tarafa, ’’ Türkler Afrin’de sivil halkı katlediyor’’ Diyen hainlerin sosyal medyada paylaştıkları uyduruk resimleri bir yana koydum ve dedim ki ’’ Bu topraklarda daha nice böyle Gülsüm anneler var. Bu annelerin evlatları mı sivil ve masum insanları öldürüyorlar? ’’

Sonra?

Sonra aklıma ne kadar küfür geldiyse boşalttım hainlerin üzerine. Biliyorum o şerefsizlere hiç bir zararı olmadı ettiğim küfürlerin ama hiç olmazsa ben rahatladım.

Evet, bugün Umut öldü. Ancak yepyeni bir umut filizlenmekte...

Allah milletimizin, devletimizin, ordumuzun ve emniyet güçlerimizin yar ve yardımcısı olsun. Rabbim Gülsüm kabadayı yürekli insanları başımızdan eksik etmesin. Yüce mevlam haine, bölücüye, fitnebaza, düzenbaza aman ve fırsat vermesin.